1789 EMBLEMATY ROZUMU J. STAROBINSKI RZADKA

28-02-2012, 15:28
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 9.99 zł

Użytkownik pokojzwidokiem

numer aukcji: 2076784283

Miejscowość Poznań

Koniec: 31-01-2012 08:01:10

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: miękka

Jean Starobinski (ur. 1920), profesor historii idei na Uniwersytecie w Genewie. Jeden z najwybitniejszych europejskich historyków kultury i krytyków; interpretator dzieła J. J. Rousseau, dziennej i nocnej strony oświecenia, problematyki maski i melancholii. Książka 1789: Emblematy rozumu-, ukończona w 1967 roku, ukazała się po raz pierwszy w 1973 roku w wydawnictwie Flammarion w serii Sur les balances du temps, prowadzonej przez Yves'a Bonnefoy. Mówić o roku 1789 to obserwować wybuch rewolucji, ale 1 jeszcze nie jej skutki, to próbować zrozumieć jej zwiastuny i obja¬wy, to rozpoznać sprawy, które w przyszłości miała uznać za swo¬je. Większości dzieł sztuki, które powstały w roku 1789, nie moż¬na uważać za konsekwencję zrywu rewolucyjnego. W momencie gdy wstrząsy targały Paryżem i monarchia francuska chwiała się w posadach, we Francji i poza Francją ukończone zostały budow¬le, obrazy i opery rozpoczęte przed owym wydarzeniem. Te owo¬ce dalekosiężnych zamiarów nie miały nic do zawdzięczenia gorą¬cym dniom rewolucji i należy je interpretować niezależnie od ich historycznego kontekstu. Fakt, że pojawiły się w tym samym cza¬sie, nie upoważnia do mówienia o prostym związku przyczyno-wo-skutkowym. Ale sama zbieżność nie jest zupełnie bez znaczenia. Rewolucja zrodziła się z myśli i nastrojów, które ją poprzedzały, wyniosła je niejako na światło dzienne. Historia roku 1789, roku gwałtowne¬go usankcjonowania przeobrażeń społecznych od dawna przygo¬towywanych i częściowo dokonanych (n. 1)*, obejmuje bardzo wiele efektownych wydarzeń powiązanych z sobą jak sceny trage¬dii i oświetlonych promieniem niezwykle intensywnym: bardziej niż w jakimkolwiek innym momencie historii odnosimy wraże¬nie, że mamy do czynienia z tekstem, sformułowanym w sty¬lu analogicznym do stylu całej towarzyszącej mu twórczości. Jesz¬cze w okresie rewolucyjnym wielu komentatorów twierdziło, iż rok 1789 był stronicą zapisaną ręką Boga lub ludu (n. 2)... Toteż mamy prawo, a nawet obowiązek porównać styl wydarze¬nia rewolucyjnego ze stylem dzieł powstałych w tym samym cza¬sie. Brak bezpośredniego związku przyczynowego nie wyklucza istnienia związku duchowego. Sztuka i wydarzenie oświetlają się i wyznaczają nawzajem nawet wtedy, gdy zaprzeczają sobie za¬miast się potwierdzać. W tym zestawieniu dzieł sztuki i wydarzenia rewolucyjnego waga samego wydarzenia jest nierównie większa. Rewolucja rzuca światło tak jaskrawe, że nie ma współczesnego jej zjawiska, które- go by nie oświetlała. Artyści roku 1789 są rówieśnikami rewolucji bez względu na to, czy się w nią angażują, czy pozostają na ubo¬czu, czy popierają ją, czy potępiają. Nie da się ich usytuować ina¬czej jak w stosunku do niej, i to ona w jakiś sposób ich sądzi. Na¬rzuca pewne uniwersalne kryterium, które daje miarę tego, co no¬woczesne, a co przebrzmiałe. Wprowadza i wystawia na próbę nową normę więzi społecznej, wobec której dzieła sztuki siłą rze¬czy się wypowiadają: uznają ją bądź odrzucają. Spis rzeczy Rok 1789 5 Mróz 8 Ostatnie blaski Wenecji 13 Mozart nocny 17 Słoneczny mit rewolucji 21 Zasady i wola 26 Geometryczne miasto 33 Architektura przemawiająca, słowa uwiecznione 4l Przysięga: David 45 Johann Heinrich Fiissli 57 Rzym i neoklasycyzm 64 Canova i nieobecni bogowie 72 Pogodzenie z cieniem 78 Goya 83 Światła i władza w Czarodziejskim flecie 91 Noty i uzupełnienia 109 Bibliografia 155 WIELKOŚĆ A5,LICZY 163 STRONY.