1653 OLBRZYMI STARODRUK Tytus Liwiusz Dzieje Rzymu
opis znajduje się pod zdjęciami - NA INNYCH AUKCJACH WYSTAWIAM WIELE CIEKAWYCH KSIĄŻEK
Les Decades de Titelive
Tytus Liwiusz
Paryż 1653
książka w języku francuskim
Oprawa skóra, papier czerpany. w tekście ryciny. Bardzo dobry stan zachowania książki.
„DZIEJE RZYMU OD ZAŁOŻENIA MIASTA” (Ad Urbe Condita Libri, 27 p.n.e.-17 n.e.). Praca o historii Rzymu, w 142 księgach (podział ten, jak również podział na pentady, tj. zespoły 5 ksiąg, pochodzi dopiero z IV wieku). Dzieło to obejmuje historię miasta od epoki legendarnej aż do czasów współczesnych autorowi, do śmierci Druzusa, pasierba Augusta, tj. do 9 roku n.e. Należy przypuszczać, że Liwiusz nie dokończył swej pracy, ponieważ śmierć Druzusa nie wyznacza kresu żadnej epoki w historii Rzymu. Zachowało się 35 ksiąg dzieła w całości: księgi I-X, czyli dekada pierwsza, która obejmuje dzieje rzymskie od samego początku do 293 p.n.e., tzn. do III wojny samnickiej, księgi XXI-XLV, tj. dekada trzecia, czwarta i połowa piątej, obejmujące historię Rzymu od 218 do 167 p.n.e., tzn. od wybuchu II wojny punickiej do końca III wojny macedońskiej. Zachowały się także fragmenty księgi XCI, przedstawiające wojnę z Sertoriuszem, i fragmenty księci CXX, przynoszące opis śmierci Cycerona. Liwiusz pracował nad swym dziełem przeszło 40 lat. Trudno dziś ustalić dokładną chronologię poszczególnych jego części. Są pewne podstawy do przypuszczeń, że pierwsze księgi powstały między 27 a 25 p.n.e., że księga IX została napisana przed 20 p.n.e., a końcowe księgi dopiero po śmierci Augusta, tzn. po 14 n.e. Na tym, być może, chciał autor zakończyć swą historię, lecz umarł, nie zdążywszy doprowadzić dzieła do końca. Dzieło tak obszerne wystawiało na próbę cierpliwości czytelników, toteż prędko zaczęto sporządzać z niego zwięzłe wyciągi. Najważniejszymi z zachowanych są tzw. „Periochae” (może z IV wieku), streszczające kolejno wszystkie księgi (zaginęły Periochae do ksiąg CXXXVI i CXXXVII). W dziele swym Liwiusz oparł się na pracach wcześniejszych pisarzy, przy czym nie zawsze zachowywał krytycyzm w stosunku do wiarygodności swych źródeł. Wierny tradycji historiografii starożytnej traktował swą pracę przede wszystkim jako dzieło literackie o wyraźnie określonych tendencjach patriotycznych. Głównym jego celem było odmalowanie wielkości dawnego Rzymu, by przeciwstawić ją późniejszemu upadkowi. Głównym bohaterem dzieła jest wyidealizowany populus Romanus (lud rzymski). Niedostatkiem dzieła jest oderwanie od historii innych ludów, zwłaszcza plemion italskich. Wyznając poglądy stoickie, wierzył Liwiusz w prodigia, tj. cudowne zjawiska, i w fatum. W historii interesowały go przede wszystkim wybitne jednostki. Chętnie charakteryzował swych bohaterów przez mowy przez nich wygłoszone, które opracowywał bardzo starannie, a których piękna forma jest wyłącznie jego własnością. W zachowanych księgach znajdujemy ok. 400 mów. Styl Liwiusza jest przykładem doskonałej prozy, zbliżonej do Cycerońskiej. Ma też wiele cech stylu poetyckiego
Ksiązka opatrzona wstępem i z suplementem Johanna Freinsheima, niemieckiego klasycysty, profesora z Uppsali oraz nadwornego bibliotekarza królowej szwecji Krystyny.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tytus_Liwiusz
http://en.wikipedia.org/wiki/Johann_Freinsheim
Pozycja unikalna w tym stanie zachowania.
wymiary 38 cm x 26 cm x 6 cm
Reszta widoczna na zdjęciach pwyżej. W razie wątpliwości proszę pytać.
wyprzedaż rodzinnej kolekcji książek - w przypadku zakupu większej liczby książek koszt wysyłki wg taryfy Poczty Polskiej.
nie wysyłamy za pobraniem
