|
15X LITERATURA SKANDYNAWSKA - JACQUES WERUP - "PÓŹNE PODRÓŻE CASANOVY", PER CHRISTIAN JERSILD - "WYSPA DZIECI", PER GUNNAR EVANDER - "ZACIŚNIĘTE PIĘŚCI JUDASZA ISKARIOTY", TARJEI VESAAS - "KOŃ Z HOGGET", VAINO LINNA - "ŻOŁNIERZ NIEZNANY", PER ANDERS FOGELSTROM - "MIASTO MICH MARZEŃ", TORGNY LINDGREN - "BATSZEBA", ALEKSIS KIVI - "SIEDMIU BRACI", HENRIK TIKKANEN - "WOJNA TRZYDZIESTOLETNIA. PO BOHATERSKIEJ ŚMIERCI", JOKUM ROHDE - "KSIĘGA JONASZA", INGMAR BERGMAN - "TWARZĄ W TWARZ", MARTIN ANDERSEN NEXO - "DITTA" TOM 1 i 2,
JACQUES WERUP - "PÓŹNE PODRÓŻE CASANOVY"
PIW 1994
STRON 564
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZYBRUDZENIA GRZBIETÓW, WKLEJONY EX LIBRIS)
PER CHRISTIAN JERSILD - "WYSPA DZIECI"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1986
STRON 276
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZYBRUDZENIA GRZBIETÓW, WKLEJONY EX LIBRIS)
"Wyspa dzieci" powstała w roku 1976. Ukazuje Szwecję lat siedemdziesiątych oczyma jedenastoletniego chłopca. Bohater powieści na własną rękę próbuje wejść w świat ludzi dorosłych, zgłębić niezrozumiałe zagadki bytu, rozpoznać siebie. Spojrzenie na świat oczyma dziecka pozwala autorowi wskazać na wiele aktualnych problemów współczesnego człowieka i jego otoczenia.
Powieść "Wyspa dzieci" została sfilmowana i przetłumaczona na wiele języków.
Per Christian Jersild (ur. 1935), z wykształcenia lekarz, praktykował. Akcja powieści "Dom Babel" rozgrywa się właśnie w szpitalu, a "Żyjącego mózgu" w laboratorium. Bohaterami powieści Jersilda są często zwykli ludzie prowadzący normalne życie, które jednak jakieś wydarzenie wywraca do góry nogami. Jersild potrafi spojrzeć na świat oczami dziecka ("Wyspa dzieci"), ale i gospodyni domowej ("Do cieplejszych krajów"). Interesują go panujące w Szwecji warunki społeczne i los świata po wybuchu jądrowym ("Po potopie"*).
[Wydawnictwo Poznańskie, 1986]
PER GUNNAR EVANDER - "ZACIŚNIĘTE PIĘŚCI JUDASZA ISKARIOTY"
SAWW 1994
STRON 120
STAN OGÓLNY DOBRY- (WKLEJONY EX LIBRIS)
TARJEI VESAAS - "KOŃ Z HOGGET"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1988
STRON 236
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZEBARWIENIA PAPIERU)
ZAWARTOŚĆ ZBIORU:
- Signe Ton
- Byk Glorius
- Wizja
- Nils Fet
- Dwudzieste pierwsze urodziny
- Chleb
- Koło się toczy
- Dziki Jeździec
- Tuptuś
- Maruder
- Odwilż
- Osobliwość
- Głupi
- Dąsadełko
- B jak Bjorg
- Koń z Hogget
- Japp
[Wydawnictwo Poznańskie, 1988]
VAINO LINNA - "ŻOŁNIERZ NIEZNANY"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1986
STRON 388
STAN OGÓLNY B. DOBRY
Väinö Linna (ur. 1920) - współczesny pisarz fiński. Pracował jako robotnik rolny, drwal i mechanik. W roku 1947 debiutował powieścią autobiograficzną "Päämäärä" (Cel). Sławę przyniosła pisarzowi trylogia "Tu pod Gwiazdą Polarną" (Tällä pohjantähden alla, 1959), odzwierciedlająca losy drobnych rolników fińskich ukazane na tle przemian społecznych i politycznych na przełomie XIX i XX wieku.
Nie mniejszą sławę zyskała przełożona na 19 języków książka "Żołnierz nieznany" (Tuntematon Sotilas), opowieść wojenna ukazująca bezsens i okrucieństwo wojny, będąca protestem przeciw moralnym i fizycznym cierpieniom, jakie ona z sobą niesie. Pisarz posługuje się w swej prozie ludowym humorem i anegdotą, co w dużej mierze przyczyniło się do wielkiej popularności tego dzieła.
Väinö Linna wyróżniony został w roku 1963 nagrodą literacką Rady Nordyckiej, a w roku 1965 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Tampere.
[Wydawnictwo Poznańskie, 1986]
PER ANDERS FOGELSTROM - "MIASTO MICH MARZEŃ"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1982
STRON 288
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZEBARWIENIA PAPIERU, WKLEJONY EX LIBRIS)
Per Anders Fogelström (ur. w 1917 r. w Sztokholmie), znany czytelnikowi polskiemu autor poczytnej i sfilmowanej powieści "Lato z Moniką" należy do pisarzy, których twórczość w przeważającej części związana jest ze Sztokholmem. O Sztokholmie napisał cały cykl utworów.
"Miasto moich marzeń" to najciekawsze dzieło z tego cyklu. Autor ukazuje Sztokholm drugiej połowy ubiegłego stulecia, w dobie rodzącego się kapitalizmu. Pasjonuje pisarza to niezwykłe miasto, jego ludzie, historia, topografia, uroki i tajemnice. Wszystko to ukazuje Fogelström na szerokim tle społecznym. Wiele miejsca w powieści poświęca uczuciom ludzkim, i właśnie ta pełna optymizmu i pogody ducha postawa życiowa pisarza czyni z "kroniki" miasta utwór przepojony ciepłem, życzliwością i wiarą w człowieka.
[Wydawnictwo Poznańskie, 1982]
TORGNY LINDGREN - "BATSZEBA"
SAWW 1993
STRON 242
STAN OGÓLNY DOBRY
ALEKSIS KIVI - "SIEDMIU BRACI"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1961
STRON 374
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZYTARCIA OBWOLUTY)
HENRIK TIKKANEN - "WOJNA TRZYDZIESTOLETNIA. PO BOHATERSKIEJ ŚMIERCI"
słowo/obraz terytoria, 2002
STRON 238
STAN OGÓLNY B. DOBRY
Henrik Tikkanen, jeden z najbardziej uznanych twórców fińskoszwedzkich, pisarz, malarz, rysownik, opublikował "Wojnę trzydziestoletnią" w roku 1977, a dwa lata później wydał drugą część opowieści o żołnierzu Viktorze Käppärä, zatytułowaną "Po bohaterskiej śmierci".
Obie powieści, będące satyrą antywojenną, przywodzą na myśl "Przygody dobrego wojaka Szwejka". Skojarzenia takie wywołuje zarówno postać głównego bohatera (prostaczka, który wypełniając rozkaz, tkwi na posterunku przez trzydzieści lat, chociaż wojna już dawno się skończyła), jak i powieściowa rzeczywistość, ujawniająca bezsens i absurdalność wojny, ułudę wszystkich wartości i autorytetów.
Obrazoburczą wymowę tych utworów podkreśla język, skondensowany, wręcz aforystyczny, pełen ironii i paradoksów, prowokujący do gorzkiego śmiechu.
[słowo/obraz terytoria, 2002]
JOKUM ROHDE - "KSIĘGA JONASZA"
PIW 1999
STRON 184
STAN OGÓLNY B. DOBRY
Akcja "Księgi Jonasza" nie toczy się w starotestamentowej Niniwie, ale we współczesnej Kopenhadze. Brzuchem wieloryba jest sala projekcyjna klubu porno, Jonaszem zaś nie prorok, ale zatrudniony tam barman. Właśnie jemu przypisano w tej opowieści główną rolę, choć jest to rola niema; poznajemy bowiem młodego Jonasza oczyma innych ludzi, podobnie jak on wplątanych w mroczne życie dzielnicy uciech. Zwierciadłem Jonasza jest także drugi z głównych bohaterów, Krogh - emerytowany urzędnik, którego z jałowej codzienności wytrąca fascynacja Jonaszem.
Jukum Rohde, niespełna trzydziestoletni prozaik i dramaturg duński, w swojej pierwszej powieści z wielką delikatnością ukazuje złożone uczucia leciwego mężczyzny wobec Jonasza.
Niejednoznaczną historię obu postaci opowiada autor przejmująco, tworząc książkę, w której plastyczność opisu miesza się z poetyką snu, a z okrucieństwem opisywanego świata sąsiaduje nespodziewana poezja.
[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999]
INGMAR BERGMAN - "TWARZĄ W TWARZ"
CZYTELNIK 1978
STRON 112
STAN OGÓLNY B.DOBRY- ( PRZYTARCIA OKŁADKI, PRZEBARWIENIA PAPIERU)
Zwariować jest łatwo, niebezpiecznie łatwo. Bohaterka Bergmana stacza rozpaczliwą walkę na krawędzi dzielącej "zwykłą" nerwicę od schizofrenii. Nie jest nawet pewne, że w tej walce ostatecznie zwycięży. Za następnym razem pokusa może okazać się zbyt silna. Wróci lęk, spotęguje się potrzeba ucieczki. I docent Jenny Isaksson zasiądzie we własnym gabinecie lekarskim, lecz po drugiej stronie biurka.
Na razie jednak walczy. I to chyba jest najważniejsze: przekonanie, że walka w ogóle jest możliwa. I że jednak coś od niej zależy. W zakończeniu Jenny sama wychodzi naprzeciw swemu lękowi. Wyzbyć się go przecież i tak nigdy nie zdoła. Ale nie ucieka już i nie szuka usprawiedliwień w przeszłości. Prowadząc ulicą jednooką kobietę z kraju majaczeń, staje niejako twarzą w twarz z własnym losem.
Z posłowia Małgorzaty Szpakowskiej
[Czytelnik, 1978]
MARTIN ANDERSEN NEXO - "DITTA" TOM 1 i 2
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1976 TWARDA OPRAWA
STRON 384 + 308
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (PRZYTARCIA OBWOLUTY)
HARRY MARTINSON - "DROGA DO KLOCKRIKE"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1972 TWARDA OPRAWA
STRON 296
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (USZKODZENIA OBWOLUTY)
Harry Martinson (ur. w 1904 r.) należy do czołówki współczesnych pisarzy szwedzkich. Za swoje osiągnięcia twórcze wszedł do grona osiemnastu "Nieśmiertelnych" Akademii Szwedzkiej. Pracę pisarską rozpoczął po wieloletniej włóczędze po morzach i krajach świata i wypróbowaniu różnych zawodów. Jego pierwsze utwory znalazły się w antologii grupy "Pięciu młodych", wydanej w roku 1929. Wystąpił on tu obok Lundkvista, Asklunda, Kjellgrena i Sandgrena.
W swoim dorobku posiada obok powieści również reportaże i poezje. W latach międzywojennych wydał kilka tomów prozy: "Resor utan mål" (Podróże bez celu, 1932), "Kap Farväl" (Przylądek Pożegnania, 1933), "Nässlorna blomma" (Kwitnące pokrzywy, 1935), "Vägen ut" (Wyjście w świat, 1936). Za najlepsze jego dzieło uznana jednak została "Vägen till Klockrike" (Droga do Klockrike, 1948).
W utworze tym szczególnie mocno zaakcentowany został element autobiograficzny, który przewija się w całej twórczości tego autora. "Droga do Klockrike" stanowi rodzaj ballady włóczęgowskiej. Jest to opowieść o ludziach z klanu miłośników wolności i swobody, którzy o żebraczym chlebie wędrują przez kraj, znosząc ludzką nieufność i upokorzenia. Książka zawiera ciekawą charakterystykę "zawodowego" włóczęgi szwedzkiego z początku dwudziestego wieku.
[Wydawnictwo Poznańskie, 1972]
BJORNSTJERNE BJORNSON - "DZIEWCZĘ ZE SŁONECZNEGO WZGÓRZA. MARSZ WESELNY"
WYDAWNICTWO POZNAŃSKIE 1974 TWARDA OPRAWA
STRON 164
STAN OGÓLNY B. DOBRY- (BRAK OBWOLUTY)
Bjørnstjerne Martinus Bjørnson, poeta, dramaturg, powieściopisarz i publicysta norweski z okresu zwanego w literaturze skandynawskiej romantycznym realizmem (1[zasłonięte]860-18), urodził się 8 grudnia 1832 roku w Kvikne (Østerdalen). (...) zasłynął jako jeden z najbardziej wytrawnych krytyków teatralnych, żywo popierających ruch narodowy, dążący do wyzwolenia teatru norweskiego spod wpływów duńskich.
(...) Jako pisarz uzyskał rozgłos trzema opowiadaniami o tematyce wiejskiej: "Synnøve Solbakken" (1857, (...) "Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza"), "Arne" (1859) i "En glad gut" (1860).
Bjørnson jest autorem wielu dramatów historycznych.
W 1870 opublikował zbiór ballad, pieśni ludowych i hymnów (między innymi hymn norweski).
Światowy rozgłos przyniosły mu dramaty o problematyce społecznej: "Bankructwo" (1874 (...)) i "Redaktøren" (1875), ostro krytykowane przez współczesnych Bjørnsonowi za antyreligijny i radykalny charakter, oraz "Rękawiczka" (1883 (...)) i tragedia w 3 częściach "Ponad siły" (1883 (...)).
Twórczość Bjørnsona (...) wiązała się silnie z nurtem ludowej i romantycznej narodowej poezji norweskiej oraz z tradycjami historycznymi i odegrała dużą rolę w norweskim ruchu zmierzającym do zdobycia niezależności politycznej i oderwania Norwegii od Szwecji.
W roku 1903 Bjørnson otrzymał nagrodę Nobla.
Śmierć dosięgła go na obczyźnie, w Paryżu, 26 kwietnia 1910 roku.
|
