Format: 17,5 x 24,5

 Wydanie: Wydawnictwo Literackie, 1989

 Ilość stron: 366

 Stan:  dobry plus

(klasyczne ślady użytkowania, lekkie rozdarcia obwoluty)

Psychologia włóczęgi, żebraka i przestępcy przybierała w obrazie literackim różnorodne formy. Układały się one w trzy główne modele. Przede wszystkim w rysunku indywidualnym jest to postać groźna. Poprzez mechanizm przekazu genetycznego (włóczęga jako syn włóczęgi, żebrak jako syn żebraka, przestępca jako syn przestępcy), zmienne koleje fortuny czy też złe skłonności następowało społeczne wykorzenienie, odmowa spełniania wyznaczonej roli społecznej, to znaczy — jako że znakomita większość przedstawionych ludzi przynależała do kondycji plebejskiej — odmowa pracy. Niechęć do pracy i niechęć do podległości czy zależności stanowiły motywacje najczęściej wysuwane. Drugim modelem jest postać śmieszna...