Kolekcja: srebrne monety o tematyce podróżniczej
Seria: Polscy podróżnicy i badacze
Temat: Ferdynand Ossendowski

Stan zachowania monety: I (menniczy)
Nominał: 10 zł
Srebro: Ag 925
Stempel: lustrzany
Średnica: 32,00 mm
Waga: 14,14 g
Wielkość emisji: 50 000 szt.
Data emisji monet: 10.11.2011 r.
Projektant monety: Dominika Karpińska-Kopiec
W zestawie: srebrna moneta w kapsule ochronnej

więcej info: patelski_[zasłonięte]@onet.pl lub 505-[zasłonięte]-637

Srebrna moneta uwieczniająca Ferdynanda Ossendowskiego - polskiego podróżnika żyjącego w latach 1[zasłonięte]876-19, który był jednym z najbardziej znanych na świecie Polaków w XX wieku.


Awers: u góry, półkolem, napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Poniżej wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Centralnie, stylizowane wizerunki dwóch starych samochodów. Pod nimi faksymile podpisu Ferdynanda Ossendowskiego, a poniżej napis: 10 ZŁ. Z lewej strony stylizowany fragment róży wiatrów. U dołu, z prawej strony, półkolem, oznaczenie roku emisji: 2011. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: MW.

Rewers: stylizowany wizerunek Ferdynanda Ossendowskiego, na tle zarysu cienia postaci i stylizowanego fragmentu globusa z zaznaczoną siecią południków i równoleżników. Po prawej stronie napis: 1876/1945. Pod nim stylizowane wizerunki książek. U góry, półkolem, napis: FERDYNAND OSSENDOWSKI.

*****

Ferdynand Ossendowski

Urodził się pod Witebskiem, na dalekich kresach przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. Wychowywał się i kształcił w zaborze rosyjskim, studiował także na Sorbonie.

Stał się jednym z najbardziej znanych na świecie Polaków w XX stuleciu. monety i akcesoria numizmatyczne

To postać niezwykle barwna i otoczona legendą. Kilka fragmentów jego biografii - tajemniczych do dzisiaj - budzi zainteresowanie współczesnych autorów (zwłaszcza książki Witolda S. Michałowskiego).

Ossendowski był przede wszystkim podróżnikiem i badaczem mało znanych regionów świata oraz pisarzem podróżniczym, zaliczanym w dwudziestoleciu międzywojennym do światowej czołówki twórców tego typu prozy.

Wiele jego utworów wspomnieniowo-podróżniczych zyskało międzynarodowe uznanie i zostało przetłumaczonych na języki obce, np. Cień ponurego wschodu (1923), Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów (Konno przez Azję Centralną) z 1923 r., Od szczytu do otchłani (1925).

W wielu krajach bestsellerami były jego dzieła reprezentujące inne gatunki literackie: biografia Lenin z 1930 r. (zakazana w krajach komunistycznych, będąca przyczyną niszczenia pamięci o nim w PRL-u), utwory fabularne dla dzieci i młodzieży - np. Życie i przygody małpki (Pamiętnik szympansiczki „Kaśki”) z 1929 r., powieści Orlica (1925) i Sokół pustyni (1928). www.numizmatyczny.pl

Pod koniec dwudziestolecia międzywojennego Ossendowski stał się najczęściej tłumaczonym pisarzem polskim z ówcześnie żyjących (a w ogóle ustępował tylko Sienkiewiczowi). Jego prace naukowe z zakresu geografii i chemii oraz utwory podróżnicze przetłumaczono na 20 języków w około 150 wydaniach.

Podstawą jego napisanych z talentem książek reportażowych i fabularnych były liczne podróże, odbywane od czasów studiów w Petersburgu pod koniec XIX w. Najwcześniej poznał z autopsji odległe regiony imperium rosyjskiego: Ałtaj, Kaukaz, okolice Bajkału, limany Dniestru. Potem podróżował po Syberii i rosyjskim Dalekim Wschodzie.

W czasie wojny domowej w byłym imperium carskim przemierzył także Mandżurię i Mongolię, następnie przez Japonię udał się do USA. Po powrocie do Polski w 1922 r.
nadal odbywał podróże o charakterze badawczym i literackim: kilkakrotnie po Europie Zachodniej, do Afryki Północnej (1923) i Zachodniej (1925–26) oraz na Bliski Wschód (1932–33).

Ossendowski prowadził prace naukowe (w Centralnym Laboratorium Technicznym w Harbinie, Instytucie Technicznym w Tomsku, Rosyjskim Towarzystwie Geograficznym), był także wykładowcą akademickim, m.in. na Politechnice w Omsku oraz na uczelniach warszawskich (Polska Wolna Wszechnica, Szkoła Sztabu Generalnego, Wyższa Szkoła Handlowa, Szkoła Nauk Politycznych, Wyższa Szkoła Dziennikarska).

Był również aktywny w życiu społecznym i politycznym. Za działalność rewolucyjną w Harbinie w 1905 r. został skazany na półtora roku twierdzy. W latach 1919-20 pełnił funkcję doradcy w kontrrewolucyjnej armii admirała Aleksandra Kołczaka, następnie był doradcą barona Romana Ungerna von Sternberga, dowódcy Białej Gwardii, który w 1921 r. ogłosił się chanem Mongolii.

W Polsce Ossendowski był konsultantem przy Ministerstwie Spraw Wojskowych oraz Ministerstwie Przemysłu i Handlu, wiceprezesem Polskiego Klubu Turystycznego i prezesem
Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy.

Działał także w All Peoples’ Association, międzynarodowej organizacji o charakterze pacyfistycznym, a w czasie okupacji hitlerowskiej w konspiracji jako członek Stronnictwa Narodowego.

Ten podróżnik, badacz i pisarz był wszechstronny i produktywnie twórczy. W opracowanym w Polskiej Akademii Nauk słowniku Współcześni polscy pisarze… w haśle poświęconym Ossendowskiemu opisano ponad 90 książek jego autorstwa.

Był mistrzem literatury popularnej, często wykorzystywał w swojej twórczości elementy sensacyjne i egzotyczne. Jednak nie przeszkodziło to Polskiej Akademii Literatury w przyznaniu Ossendowskiemu w 1936 r. Złotego Wawrzynu za zasługi w dziedzinie literatury podróżniczej.