ŻYWOTNOŚĆ OKRĘTÓW WOJENNYCH CZĘŚĆ I i II 1956

08-02-2014, 20:26
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 49.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 3930391426

Miejscowość Kraków

Koniec: 08-02-2014 20:04:24

Dodatkowe informacje:
Stan: Używany
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 1956
Język: polski

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO SPISU TREŚCI

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO OPISU KSIĄŻKI

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY ZNAJDUJĄCE SIĘ W TEJ SAMEJ KATEGORII

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

KLIKNIJ ABY ZOBACZYĆ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ SPRZEDAWANEGO PRZEDMIOTU, WYSTARCZY KLIKNĄĆ NA JEDNĄ Z NICH A ZOSTANIESZ PRZENIESIONY DO ODPOWIEDNIEGO ZDJĘCIA W WIĘKSZYM FORMACIE ZNAJDUJĄCEGO SIĘ NA DOLE STRONY (CZASAMI TRZEBA CHWILĘ POCZEKAĆ NA DOGRANIE ZDJĘCIA).

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
AUTOR -
WYDAWNICTWO -
WYDANIE -
NAKŁAD - EGZ.
STAN KSIĄŻKI - JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).
RODZAJ OPRAWY -
ILOŚĆ STRON -
WYMIARY - x x CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)
ILUSTRACJE, MAPY ITP. -

DARMOWA WYSYŁKA na terenie Polski niezależnie od ilości i wagi (przesyłka listem poleconym priorytetowym, ew. paczką priorytetową, jeśli łączna waga przekroczy 2kg), w przypadku wysyłki zagranicznej cena według cennika poczty polskiej.

KLIKNIJ ABY PRZEJŚĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS (Przypominam o kombinacji klawiszy Ctrl+F – przytrzymaj Ctrl i jednocześnie naciśnij klawisz F, w okienku które się pojawi wpisz dowolne szukane przez ciebie słowo, być może znajduje się ono w opisie mojej aukcji)

SKRYPT
ŻYWOTNOŚĆ OKRĘTÓW WOJENNYCH

(Część pierwsza i DRUGA) 1956 r.

SPIS TREŚCI

Rozdział I
ŻYWOTNOŚĆ OKRĘTU I CZĘŚCI SKŁADOWE WALKI O ŻYWOTNOŚĆ OKRĘTU
1. Żywotność jako część składowa zdolności bojowej okrętu
2. Żywotność okrętu wojennego
3. Części składowe żywotności okrętu
4. Bierne i aktywne środki walki o żywotność okrętu
5. Cel walki o żywotność okrętu
6. Środki ochrony i ratowania załogi okrętu w warunkach walki
Rozdział II.
ŻYWOTNOŚĆ KADŁUBA OKRĘTU I JEGO USZKODZENIA OD WSPÓŁCZESNYCH ŚRODKÓW BOJOWYCH
1. Uszkodzenia kadłuba na skutek działania współczesnych środków bojowych.
2. Opancerzenie okrętu.
3. Konstrukcja przeciwminowa.
4. Środki odwadniające okrętu.
Rozdział III. WALKA Z WDZIERAJĄCĄ SIĘ WODĄ DO WNĘTRZA OKRĘTU
1- Podstawowe wiadomości z teorii okrętu.
2. Czynności załogi w wypadku wdarcia się wody do wnętrza okrętu.
3. Sposoby uszczelniania niniejszych otworów.
4. Rodzaje plastrów i sposoby ich zakładania.
5. Naprawa uszkodzeń w kadłubie

WSTĘP

Od wielu wieków ludzi morza i konstruktorów okrętowych interesowało zagadnienie jak najlepszego rozwiązania konstrukcji okrętów wojennych. Przyczyną tego byl fakt, że w czasie bitwy na morzu okręty do wnętrza których dostała się woda z reguły tonęły lub przewracały się dnem do góry. Ogólnie wśród dowódców morskich po-hutowalo utarte twierdzenie, że jest to objaw naturalny i że stanu lego nie da się zmienić.
Walkę tym błędnym twierdzeniom wypowiedział znakomity rosyjski admiral-patriota Stiepan Osipowicz M äkar o xv. W 1870 roku przystąpił on pierwszy w świecie do opracowywania problemu niezatapialności okrętów, czyli zachowania ich zdolności bojowej, nawet po przebiciu burt pociskami w czasie bitwy. Makarow budo-ual modele okrętów i prowadził badania mające na celu polepszenie stateczności okrętów w wypadku wdarcia się większej ilości wody do wnętrza kadłuba. W swej pierwszej pracy opublikowanej w 1870 roku noszącej tytuł „Studia nad zagadnieniem niezatapialności okrętów" wprowadza nowe, niespotykane dotychczas pojęcie „walka o żywotność okrętu". Makarow stwierdza, że o wartości ' okrętu decydują dwa czynniki to jest dobra konstrukcja kadłuba oraz umiejętna walka o żywotność okrętu, prowadzona przez załogę. Omawia on dalej części składowe żyiootności okrętu kładąc szczególny nacisk na konieczność szkolenia marynarzy do walki z uszkodzeniami okrętu w czasie boju.
W dalszej pracy badawczej Makarow wysuiua śmiałe jak na owe czasy twierdzenie, że celem wyprostowania okrętu po uszkodzeniu należy zatapiać przedziały okrętowe, położone naprzeciwko przedziałów zalanych w czasie boju. Zdecydowana większość ówczesnych admirałów i kierowników marynarki carskiej uioażała twierdzenie Makarowa jako błędne i nie istotne. Jedynie ludzie mądrzy i trzeź-loo myślący popierali Makarowa i interesoWiH się jego pracami.
Jednym z kontynuatorów dzieła Makatowa byl Aleksy Mikolaje-wicz Krylów, którego potem świat nazwał ojcem nauki o budowie okrętów. A. M. Krylów stał się wiernym uczniem i kontynuatorem rozpoczętego dzieła Makarowa. Całą twórczość naukową, profesorską i państwową Kryłowa, cechuje dążność do wyjaśnienia zagadnień, które nie zostały rozwiązane przez uczonych starszych pokoleń, oraz troska o wzajemne potwierdzenie się teorii z praktyką. Krylów wychował cale zastępy konstruktorów okrętowych i pozostawił po sobie bogatą spuściznę naukową. Dziś znane są i stosowane we wszystkich marynarkach świata tak zwane „Tablice niezatapial-ności opracowane przez Kryłoiaa, które służą do wyprostowywania okrętów po wdarciu się wody do wnętrza kadłuba.
Od czasów Makarowa świat przeszedł trzy wojny. Zmieniały się i ulepszały sposoby prowadzenia walki na morzu a wraz z tym ulepszały się metody prowadzenia walki o żyiootność okrętu. Trud Makarowa i Kryłowa nie poszedł na marne. Ich dążenia i wytyczne nie mogły być zrealizowane w Rosji carskiej. Dopiero po stworzeniu pierwszego państwa socjalistycznego — Związku Radzieckiego, we właściwy sposób oceniono te prace.
Narody radzieckie stworzyły potężną Marynarkę Wojenną a załogi okrętów radzieckich po mistrzowsku opanowały swoje rzemiosło. W Marynarce Radzieckiej z dużą uwagą przystąpiono do szkolenia i zakresu walki o żywotność okrętów. Doświadczenia ostatniej wojny wykazały że marynarze radzieccy doskonale opanowali sposoby walki o żywotność swych okrętów i niejednokrotnie uchronili je od zagłady. Mówią o tym łiczne przykłady z których jeden przytoczymy:
Jeden z dozorowców wykonywał zadanie bojowe iv czasie pogody sztormowej. Miejsce w którym się znajdcwal było zaminowane a w rejonie działania okrętu znajdował się nieprzyjacielski okręt podwodny. W międzyczasie została wyrwana uszczelka znajdująca się między kołnierzami przewodu parowego. Pomieszczenie szybko wypełniło się gorącą parą i powstało niebezpieczeństwo zagrażające życiu marynarzy w maszynowni. Jednak marynarze zlikwidowali niebezpieczeństwo. Działając pewnie i szybko odcięli zawór parowy i mimo że rurociąg parowy był gorący w szybkim tempie naprawili uszkodzenie. Marynarze ci znali sposoby walki z parą i potrafili uchronić się od poparzeń. Dlatego też awaria ta była tv szybkim tem-t pie zlikwidowana i okręt mógł w dalszym ciągu wykonywać zadanie
bojoive. Gdyby ci marynarze działali powoli wówczas okręt stojąc dłuższy czas bez ruchu mógłby zostać rzucony na minę łub storpedo-- wany przez okręt podwodny.
Przykładów podobnych można by przytaczać więcej. Wynika z nich jasno, że o żywotności okrętu decydują wszyscy marynarze. Przykłady te wskazują również to że dla ochrony okrętu nie ioy-starcza tylko poświęcenie i bohaterstwo. Konieczna jest przy tym także znajomość sposobów prowadzenia walki o żywotność. Dlatego też w naszej Ludowej Marynarce Wojennej duży nacisk kładzie się na zrozumienie ważności tego zagadnienia.
Ludzie którzy mają zamiar poświęcić się zaszczytnej służbie na morzu winni zdawać sobie sprawę z tego, że od ich czynów i postępów w szkoleniu w znacznym stopniu zależeć będzie zdolność bojowa i żywotność naszych okrętów, a tym samym i silą naszej Ojczyzny na morzu.

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

WRÓĆ DO WYBORU MINIATUR ZDJĘĆ

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.