ŻYWICE EPOKSYDOWE
Zbigniew Brojer
Zofia Hertz
Piotr Penczek
Wydawnictwo: WNT, 1972 (wydanie drugie)
Oprawa: twarda płócienna z obwolutą
Stron: 512
Stan: bardzo dobry, nieaktualne pieczątki
W książce omówiono budowęt własności oraz metody otrzymywania żywic epoksydowych z epichlorohydry-ny oraz ze związków nienasyconych. Szczegółowo opisano sposoby utwardzania żywic, rodzaje stosowanych utwardzaczy, rozcieńczalników, napelniaczy i środków uelastyczniających. Ponadto przedstawiono ich zastosowania, jako żywic lanych, klejów, materiałów powłokowych, laminatów, tłoczyw oraz tworzyw piankowych. Podano również metody badań żywic epoksydowych, uwzględniając badanie żywic nieutwardzonych, utwardzaczy, jak również procesów utwardzania. Wydanie drugie uzupełniono opisem nowych typów żywe z podaniem ich charakterystyki oraz metod otrzymywania.
Książka jest przeznaczona dla magistrów, inżynierów i techników zainteresowanych badaniami, produkcją oraz zastosowaniem żywic epoksydowych.
SPIS TREŚCI:
Wstęp.
CZĘŚĆ PIERWSZA.
OTRZYMYWANIE I WŁASNOŚCI ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
I. Budowa i własności związków oraz żywic epoksydowych.
1. Budowa grupy epoksydowej.
2. Definicja i klasyfikacja żywic epoksydowych.
3. Reakcje chemiczne związków i żywic epoksydowych.
- reakcje przyłączania.
- reakcje wymiany.
- polimeryzacja żywic epoksydowych.
II. Metody otrzymywania związków epoksydowych.
1. Epoksydowanie epichlorohydryną.
2. Epoksydowanie (utlenianie) związków nienasyconych.
3. Inne metody syntezy związków epoksydowych.
III. Żywice epoksydowe z epichlorohydryny.
1. Żywice dianowe.
- półprodukty wyjściowe.
- mechanizm i kinetyka reakcji dianu z epichlorohydryną.
- wpływ warunków kondensacji na ciężar cząsteczkowy żywicy.
- technologia produkcji żywic dianowych.
żywice małocząsteczkowe.
żywice średniocząsteczkowe.
żywice twarde o większym ciężarze cząsteczkowym.
2. Żywice z innych dwufenyli.
3. Żywice epoksydowe z fenoli wielowodorotlenowych, żywice epoksynowolakowe.
4. Estry glicydowe.
5. Żywice epoksydowe z alkoholi wielowodorowych.
6. Polimery epichlorohydryny.
7. Cyjanurowe żywice epoksydowe.
8. Żywice epoksydowe z amin i amidów.
9. Polihydroksyetery wielkocząsteczkowe.
IV. ŻYWICE EPOKSYDOWE ZE ZWIĄZKÓW NIENASYCONYCH-ŻYWICE CYKLOAIFATYCZNE.
1. Wiadomości ogólne.
2. Klasyfikacja.
3. Półprodukty do syntezy żywic cykloalifatycznych.
4. Metody epoksydowania związków nienasyconych.
- metody z kwasem podchlorawym.
- epoksydowanie przez bezpośrednie utlenianie.
- epoksydowanie kwasem nadoctowym in situ- zmiękczacze epoksydowe.
otrzymywanie kwasu nadoctowego z 30% nadtlenku wodoru.
otrzymywanie kwasu nadoctowego z aldehydu octowego.
- inne metody epoksydowania.
V. HANDLOWE GATUNKI ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
CZĘŚĆ DRUGA.
UTWARDZANIE ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
VI. WIADOMOŚCI OGÓLNE O UTWARDZANIU ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
VII. UTWARDZACZE DO ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
1. Utwardzanie żywic epoksydowych bezwodnikiem kwasów organicznych.
- mechanizm utwardzania.
- przegląd bezwodników kwasowych, stosowanych do utwardzania żywic epoksydowych.
- omówienie poszczególnych utwardzaczy bezwodnikowych.
- przyspieszacze utwardzania.
2. Utwardzanie żywic epoksydowych aminami pierwszorzędnymi i drugorzędnymi.
- mechanizm utwardzania.
- poliamidy alifatyczne.
- aminy cykloalifatyczne.
- modyfikowane aminy alifatyczne.
- aminy aromatyczne.
- poliaminoamidy.
3. Utwardzanie żywic epoksydowych aminami trzeciorzędowymi.
- mechanizm utwardzania.
- charakterystyka amin trzeciorzędowych jako utwardzaczy.
4. Utwardzanie żywic epoksydowych adduktami fluorku boru.
- mechanizm utwardzania.
- addukty fluorku boru stosowane do utwardzania żywic epoksydowych.
- zastosowanie żywic epoksydowych utwardzanych adduktami kwasów Lewisa. 5. Utwardzanie żywic epoksydowych związkami fenolowymi.
- mechanizm utwardzania.
- własności i zastosowania.
VIII. ROZCIEŃCZALNIKI ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
1. Metody obniżania lepkości kompozycji.
2. Rola i klasyfikacja rozcieńczalników.
3. Rozcieńczalniki nieaktywne.
4. Rozcieńczalniki aktywne – jednoepoksydowe.
5. Żywice epoksydowe jako rozcieńczalniki aktywne.
6. Aktywne rozcieńczalniki nie zawierające grup epoksydowych.
IX. UELASTYCZNIANIE ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
1. Cel i podstawy ogólne uelastyczniania żywic epoksydowych.
2. Otrzymywanie i własności niektórych środków uelastyczniających.
- ciekłe polisiarczki.
- poliaminoamidy.
- polibezwodniki kwasowe.
- poliestry.
X. NAPEŁNIACZE.
1. Charakterystyka ciekłych układów żywica-napełniacz- utwardzacz.
2. Wpływ napełniaczy na właściwości utwardzonych żywic epoksydowych.
- własności mechaniczne.
- własności cieplne.
- własności dielektryczne.
- odporność chemiczna.
3. Barwienie żywic epoksydowych.
XI. MODYFIKOWANIE ŻYWIC EPOKSYDOWYCH INNYMI POLIMERAMI.
1. Polimery uelastyczniające.
2. Polimery współutwardzające się z żywicami epoksydowymi.
3. Polimery termoplastyczne.
4. Smoły węglowe i bituminy.
XII. ŻYWICE LANE.
1. Własności kompozycji epoksydowych.
2. Własności utwardzonej żywicy lanej.
3. Kompozycje utwardzane w podwyższonej temperaturze.
4. Kompozycje utwardzane w temperaturze normalnej.
5. Technologia przetwórstwa.
6. Żywice epoksydowa w elektrotechnice i elektronice.
- zakres stosowania.
- metody nasycania i zalewania.
- izolacje napowietrzne.
- nowoczesne urządzenie do odlewanie i nasycania.
7. Różne zastosowania.
- rury i aparatura chemiczna.
- narzędzia i formy.
- inne zastosowania.
XIII. KLEJE EPOKSYDOWE.
1. Ogólna charakterystyka klejów epoksydowych.
- adhezja i kohezja.
- skurcz i naprężenie.
- inne własności.
2. Rodzaje klejów epoksydowych.
- kleje utwardzane na gorąco.
- kleje utwardzane na zimo.
- kleje o zwiększonej elastyczności.
- kleje o zwiększonej odporności cieplnej.
XIV. MATERIAŁY POWŁOKOWE.
1. Lakiery otrzymywane z żywic dianowych.
- charakterystyka ogólna.
- epoksydowe żywice lakiernicze.
- lakiery dwuskładnikowe.
- lakiery jednoskładnikowe.
- lakiery otrzymywane z termoplastycznego polihydroksyeteru.
- pigmentowanie.
- ocena własności lakierów epoksydowych.
2. Preparacje włókiennicze.
3. Powłoki bezrozpuszczalnikowe.
- charakterystyka ogólna.
- składniki powłok.
- własności i zastosowanie.
4. Powłoki z żywic w postaci proszku.
XV. LAMINATY EPOKSYDOWE.
1. Charakterystyka ogólna.
2. Włókno szklane jako wzmocnienie.
- charakterystyka.
- rodzaje materiałów wzmacniających.
- inne włókna wzmacniające.
- przygotowanie powierzchni włókien szklanych.
3. Spoiwa do laminatów.
4. Formowanie.
5. Własności laminatów.
6. Zastosowanie.
XVI. TŁOCZYWA EPOKSYDOWE.
1. Składniki tłoczyw epoksydowych.
2. Produkcja tłoczyw.
3. Przetwórstwo tłoczyw epoksydowych.
4. Własności tłoczyw epoksydowych.
5. Zastosowanie tłoczyw epoksydowych.
XVII. PIANKOWE TWORZYWA EPOKSYDOWE.
1. Charakterystyka ogólna.
2. Pianki wypełnione pęcherzykami gazu (pianki chemiczne).
3. Pianki wypełnione pustymi kuleczkami (pianki syntaktyczne).
CZĘŚĆ TRZECIA.
METODY BADAŃ ŻYWIC EPOKSYDOWYCH.
XVIII. BADANIE ŻYWIC NIEUTWARDZONYCH.
1. Badania budowy żywic, identyfikacja chemiczna.
- określanie budowy metodami spektralnymi.
- identyfikacja chemiczna.
2. Oznaczanie grup epoksydowych.
- definicje i określenia.
- przegląd chemiczny metod oznaczania grup epoksydowych.
- spektrofotometryczne oznaczania grup epoksydowych.
3. Oznaczanie zawartości grup wodorotlenowych – równoważnik estrowy.
- wiadomości ogólne – przegląd metod.
- metoda gazometryczna z wodorkiem litowo- glinowym.
- metoda acetylowanie.
- inne chemiczne metody oznaczania zawartości grup wodorotlenowych.
- spektrofotometryczne oznaczanie grup wodorotlenowych.
4. Oznaczanie organiczne związanego chloru.
- oznaczanie chloru aktywnego- liczby zmydlenia.
- oznaczanie chloru nieaktywnego.
5. Oznaczanie chloru jonowego.
6. Oznaczanie grup glikolowych.
7. Oznaczanie grup fenolowych.
8. Oznaczanie liczby jodowej.
9. Oznaczanie ciężaru cząsteczkowego żywic.
10. Temperatura topnienia, temperatura mięknienia.
11. Lepkość.
12. Gęstość, ciężar właściwy.
13. Zabarwienie.
14. Współczynnik załamania światła.
XIX. METODY BADAŃ UTWARDZACZY.
1. Oznaczanie liczby aminowej LA.
2. Oznaczanie równoważnika wodorowego amin.
3. Oznaczanie zawartości kwasu w utwardzaczu bezwodnikowym.
XX. BADANIA PROCESÓW UTWARDZANIA.
1. Wiadomości ogólne- ogólna charakterystyka metod.
2. Badania reaktywności.
- czas żelowania.
- czas życia.
- analiza termiczna, szczyt temperaturowy.
3. Badanie stopnia utwardzenia (stopnia konwersji).
- analiza spektrofotometryczna w podczerwieni.
- metoda analizy chemicznej.
- metoda refraktometryczna.
4. Badanie stopnia usieciowania.
XXI. BADANIE WŁASNOŚCI ŻYWIC UTWARDZONYCH.
XXII. ZAGADNIENIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY.
SKOROWIDZ.