OPIS: Książka Dova Levina składa się z czterech tekstów napisanych i opublikowanych w latach 1975 - 1997, a opartych po części na nieznanych w Polsce źródłach żydowskich. Pierwszy z nich "Wileńscy Żydzi w dobie władzy radzieckiej, 19 IX - 28 X 1939 r.", opisuje krótki okres okupacji sowieckiej Wilna. Stosunkowi Żydów do okupacji sowieckiej i zagadnieniom kolaboracji poświęcony jest tekst "Żydzi w okresie władzy radzieckiej na Łotwie, 1[zasłonięte]940-19". Kolejny tekst, "Żydowscy uchodźcy z Litwy do Związku Radzieckiego podczas II wojny światowej, 1[zasłonięte]941-19", omawia losy Żydów litewskich na zesłaniu w głębi ZSRR, a ostatni: "Alija waw. Masowa dezercja żołnierzy żydowskich z Armii Polskiej w Palestynie w latach 1[zasłonięte]942-19" pokazuje żydowską interpretację jednej z najbardziej kontrowersyjnych kwestii w stosunkach polsko-żydowskich, tzn. dezercji Żydów żołnierzy z Armii gen. Andersa, którzy zaciągnęli się do niej w 1941 roku w momencie formowania się ZSRR, a następnie nieoczekiwanie dla polskiego dowództwa opuścili jej szeregi podczas stacjonowania na terenie Palestyny. Lektura tych tekstów pozwala zrozumieć żydowski punkt widzenia tamtego, nie istniejącego już świata. Ten punkt widzenia w wielu aspektach odbiega od polskiego pojmowania tamtej epoki i może wzbudzać krytyczne uwagi u części czytelników i badaczy.