Wietnamska świnia zwisłobrzucha. Jak sama nazwa wskazuje, zwierzę to pochodzi z Azji południowo-wschodniej. Wywodzi się od świni bindeńskiej, będącej odmianą dzika azjatyckiego (Sus vittatus). Do Europy pierwsze osobniki sprowadzono z Wietnamu w roku 1866
Drugi człon potocznej nazwy tej świni wskazuje na cechę szczególnie charakterystyczną dla tej rasy. Ze względu na bardzo krótkie nogi, obszerny brzuch, łagodny grzbiet, ugięcie tylnych nóg, brzuch u tych świń prawie dotyka ziemi. Inne cechy tej rasy to nieduże rozmiary: maksymalna wysokość w kłębie do 0,7 m, waga maksimum do 60-70 kg. Głowa mała, z krótkimi stojącymi uszami. Ryj krótki, a między czołem, a ryjem charakterystyczne wklęśnięcie. Skóra, gruba i pofałdowana. Pokryta jest ciemną szczeciną. U zwierząt trzymanych w zimniejszych warunkach szczecina jest gęsta, z charakterystycznym grzebieniem na tłustym karku. W warunkach cieplejszych szczecina bardzo się przerzedza. Inne cechy charakterystyczne dla świń wietnamskich, to: Duża plenność - locha w ciągu roku może dać dwa mioty liczące powyżej 10 młodych w każdym.
Szybkie dojrzewanie młodych - 5-6 tyg. prosięta oddzielamy od lochy, gdyż szybko rosnące prosięta bardzo ją wycieńczają, a 8-tygodniowe knurki zaczynają się obskakiwać. 12-tygodniowe (a więc 3-4-miesięczne) są już płodne i choć nie zakończył się jeszcze ich wzrost i rozwój, to loszki mogą już zajść w ciążę. Do krycia przeznaczamy loszki w wieku 7-8 miesięcy, a knury - które wolniej rosną) - powyżej 1 roku życia.
Szybki przyrost, a tym samym, przetłuszczanie tusz (są to świnie typu smalcowego). Chowane ekstensywnie, z niewielką ilością pasz wysoko-energetycznych dają tusze nieotłuszczone. Tak dzieje się, gdy podstawą żywienia letniego jest zielonka i resztki z kuchni, a w zimie także śrutowane zboże i odpady kuchenne, a zwierzęta mają jednocześnie możliwość wybiegania się i pobierania pokarmu znajdującego się w ziemi.
Całkowity rozwój i wzrost świń wietnamskich kończy się w drugim roku życia. Żyją średnio 10 lat. Starsze osobniki otłuszczają się i nie nadają się do rozmnażania, zwłaszcza otłuszczone lochy, które łatwo przygniatają prosięta. Poza tym z wiekiem spada płodność i plenność. Stare lochy i knury, jeśli nie były wcześniej oswojone, robią się agresywne i lepiej je eliminować z hodowli.
Rasa ta doskonale adaptuje się do naszych warunków klimatycznych. Ciemne umaszczenie chroni je przed przegrzaniem, a porastająca zimą gęsta sierść i skłonność do otłuszczania pozwalają jej - po uprzednim zahartowaniu - przetrwać nasze niekorzystne warunki pogodowe. Przykładem może być hodowla tych świń systemem szałasowym, w gospodarstwie agroturystycznym Świnki przebywają tam przez cały rok na ogrodzonej żerdziami łące wyposażonej w drewniane szałasy z okorków, docieplane na zimę słomą i gałęziami świerkowymi.
Lochy są kryte od Listopada do marca. Ciąża trwa "trzy miesiące, trzy tygodnie i trzy dni". 3,3,3.
Z gospodarstw prywatnych znamy przypadki porodów odbywających się na dworze - w ściółce, w piasku lub w szałasie. I takie maluchy zdrowo się odchowują, o ile poród nastąpił w cieplejszej porze roku. W przypadku, gdy prosięta mają kontakt z glebą, podawanie im żelaza jest niepotrzebne.
Dla uproszczenia obsługi i zachowania większej higieny lochy i warchlaki w "Dziecińcu" karmimy paszą granulowaną dla świń. Zwierzęta muszą mieć stały dostęp do wody.
Nasza hodowla jest oparta na mieszańcach świni wietnamskiej z dzikiem.
Krzyżówka ta ma w sobie zalety szybkiego rozwoju i odporności na choroby oraz pasożyty.
Po dziku dziedziczą szybki wzrost, po wietnamskiej świni plenność.
Wspólna cecha to pochodzenie z prymitywnych dziko żyjących gatunków, co daje niesamowite efekty w hodowlach pastwiskowych. Na 1 ha pastwiska można utrzymać 20 loch w ogrodzeniu pastucha elektrycznego. Taka hodowla pozwala zminimalizować kosztowne utrzymanie w porównaniu do tradycyjnych hodowli świń.
Mięso pozyskiwane z dziko żyjących mieszańców wietnamskich, jest ciemne delikatne i bardzo smaczne.
Od niedawna prowadzimy prace nad udoskonaleniem naszej hodowli o krzyżówki świnia wietnamska dzik + węgierska świnia wełniasta pastwiskowa. Tak wyselekcjonowana świnia powinna dziedziczyć cechy wspólne, bardzo szybkie tępo wzrostu, odporność na warunki atmosferyczne i choroby, łatwość hodowli polegającej na wypasie pastwiskowym, zminimalizowanie nakładów finansowych na wyżywienie oraz pracochłonność przy hodowli świń, Najbardziej korzystną cecha jest subtelny delikatny smak mięsa jaki można uzyskać z tak dobranej mieszaniny różnych gatunków świń.
Wiecej info 725[zasłonięte]134
Pozdrawiam Klaper1
