Rzadko uprawiany w Polsce gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych o niezwykłym wyglądzie i cechach. Rodzimym miejscem występowania tego gatunku jest wschodnia część Ameryki Północnej, która charakteryzuje się klimatem o chłodnych, wilgotnych latach i mroźnych zimach, w tych też warunkach świerk czerwony jest drzewem bardzo długowiecznym, może żyć nawet do 400 lat i osiągać do 46 m wysokości! Jednak zwykle drzewo to nie dorasta do takich rozmiarów a jego wysokość plasuje się w granicach 18-30m, co i tak jest imponującym wynikiem.

Świerk ten posiada bardzo atrakcyjne, błyszczące igły o kolorze jasno do ciemnozielonego i długości do 1,5 cm.

Ułożone są one na gałęziach dookoła, bardzo równomiernie i gęsto.

Szyszki są nieduże, do 4 cm długości, owalne, o zaokrąglonych łuskach, początkowo mają kolor fioletowo czerwony, później ciemnieją i robią się brązowo czerwone. Opadają zwykle jeszcze tej samej zimy po dojrzeniu lub podczas kolejnej zimy.

Świerk czerwony preferuje gleby żyzne, błotniste lub gliniaste o obojętnym pH, ale może też rosnąć na glebach kwaśnych.

Lubi stanowiska półcieniste lub zacienione, jest całkowicie mrozoodporny.