W Świadectwie oczu Jerzy Tchórzewski wspomina lata spędzone na Akademii Krakowskiej oraz pierwszy etap swojej twórczości do roku 1957. A działo się wtedy w kręgach ludzi sztuki bardzo wiele. Malując do szuflady surrealistyczne gwasze, usiłował przetrwać ciemny okres socrealizmu. Wsparciem dla młodego malarza w tych trudnych czasach były przyjaźnie artystyczne, m.in. z Kazimierzem Mikulskim i Tadeuszem Różewiczem, twórcza atmosfera Grupy Młodych Plastyków (późniejszej Grupy Krakowskiej), a także obecność Teresy - żony, miłości całego życia. Autor dzieli się z czytelnikiem wspomnieniem i anegdotą, obrazującą świetnie ówczesne środowiska artystyczne Krakowa i Warszawy.

Jerzy Tchórzewski (1[zasłonięte]928-19) - artysta malarz, poeta, autor esejów i wspomnień. W latach 1[zasłonięte]946-19 studiował na ASP w Krakowie pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki. Współtworzył Grupę Krakowską, należał do międzynarodowej