Federico García Lorca (1[zasłonięte]898-19) to największy poeta hiszpański XX wieku. Sławę, także światową, zyskał dzięki osiemnastu wierszom, cygańskim balladom, które złożyły się na wydaną w roku 1928 książkę Primer romancero gitano (Pierwszy zbiór romansów cygańskich). I choć – dzięki sukcesowi Primer romancero – sławę zyskały później także inne dzieła poety, to nie napisał on już niczego, co mogłoby dorównać tym wspaniałym osiemnastu balladom. Jarosław Marek Rymkiewicz zaczął tłumaczyć wiersze i sztuki teatralne Lorki na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych zeszłego wieku, w tym samym czasie, kiedy tłumaczył Życie jest snem i Księżniczkę na opak wywróconą Calderona de la Barca. Kilka ballad z Primer romancero gitano przełożył specjalnie dla naszego wydania w ubiegłym roku. „Wielki pomysł Lorki – mówi Rymkiewicz – polegał na tym, że eksplozje swojej dzikiej, nadrealistycznej wyobraźni postanowił zamknąć w tradycyjnych, używanych od niemal tysiąca lat formach poezji hiszpańskiej. To odnalezienie idealnej formy (coś, co kompletnie nie udało się nadrealistom francuskim) umieszcza Lorkę wśród największych poetów języka hiszpańskiego – tuż obok autora Poema de mío Cid, obok Świętego Jana od Krzyża i obok autora Soledades Luisa de Góngora. Przełożyłem jedenaście z osiemnastu ballad Primer romancero gitano, ale nie uważam mojej roboty za ukończoną i może kiedyś uda mi się przełożyć również pozostałe”.