II część zbioru felietonów mistrza Wiecha przedstawia kolejne, pełne niezwykłego uroku i dowcipu warszawskie humoreski i reportaże. Mimo upływu lat od chwili napisania niezmiennie bawią i przypominają nam, jak wygladała dawna Warszawa i jakimi sprawami zajmowali się jej mieszkańcy. Ale nie sam język zadecydował o powodzeniu felietonów Wiecha. Istotnym elementem jest soczysty, łagodny i przyjzany humor, a także wyraziste i barwne postaci.