Urodził się Łodzi gdzie jeszcze przez wojną rozpoczął naukę gry na fortepianie. Wojnę spędził z rodzicami w Warszawie. W czasie wojny był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim, za co w późniejszym czasie był więziony. Po wyjściu z więzienia powrócił do Łodzi gdzie był jednym z współzałożycieli jazzowego środowiska znanego jako „Koło Melomanów”, które przekształciło się w późniejszym czasie w zespół jazzowy Melomani. W Melomanach grali między innymi Jerzy Duduś Matuszkiewicz, Andrzej Trzaskowski, Krzysztof Komeda i Zbigniew Namysłowski.

Studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Warszawski, uczęszczał także do konserwatorium. Po zakończeniu studiów wyjechał do Szczecina gdzie zorganizował i objął kierownictwo tamtejszej filharmonii. W latach 1962–1965 był kierownikiem działu artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie, był felietonistą„Rzeczpospolitej”. W latach 1973–1974 naczelnym dyrektorem muzycznym Polskiego Radia i Telewizji.

W poznańskiej TVP zapoczątkował cykl „Stereo i w kolorze” był także twórcą programów „Przeboje mistrzów”, „Słuchamy i patrzymy”, „Żywoty instrumentów”. Był autorem ponad 120 scenariuszy filmowych i telewizyjnych.

Był biografem Aleksandra Tansmana.