.

.

WITAM NA MOJEJ AUKCJI

!

.

HENRYK MADEJ

WSPÓŁKATEDRA
ŚW. JAKUBA STARSZEGO W OLSZTYNIE

.

WARMIŃSKIE WYDAWNICTWO DIECEZJALNE   

OLSZTYN 1980

...

...

Spis treści

List    Biskupa    Warmińskiego    do    Parafian    kościoła   katedralnego   w
Olsztynie             5

I.   Dzieje   kościoła             7

II.   Architektura    43
Bryła  zewnętrzna    43
Architektura wnętrza    51

III.   Wyposażenie   katedry    •    57
Okres gotyku i późnego gotyku    57
Okres renesansu i manieryzmu    63
Okres baroku                                   »    73
Okres neogotyku    78
Okres lat 1960—1980    87
Zabytki rzemiosła artystycznego    96

- Aneks  I    .101
- Aneks   II    104
- Aneks   III    105
Bibliografia             107

...

fragment :

" ... Ołtarz główny i organy pozostawały nadal w złym stanie. Cen­nym źródłem informacji jest książka rachunkowa kościoła św. Ja­kuba za lata 1603—1653, którą odnaleziono w archiwum parafial­nym w Dywitach koło Olsztyna. Wynika z niej, że gruntowniejsze naprawy organów miały miejsce w latach 1626 i 1639; ołtarz główny naprawiano w latach 1626, 1634 i 1637. W międzyczasie kościół jest świadkiem przybycia do miasta króla Władysława IV, odwiedzającego Olsztyn przejazdem. Duże niebezpieczeństwo zagro­ziło kościołowi w nocy 14 września 1637 r., gdy wskutek uderze­nia pioruna zapaliła się wieża. Szczególnej ofiarności mieszczan należy zawdzięczać uratowanie kościoła. Pomimo ciemności i trud­nego dostępu na wyższe kondygnacje wieży, ludzie utworzyli ży­wy łańcuch i podając sobie wodę, zdołali ugasić pożar. Jednakże wieża po raz pierwszy wymagała dużego remontu. Trzeba też było podjąć prace związane ze wzmocnieniem sklepień. Zadanie to zle­cono majstrowi z Lidzbarka w 1643 r. Dla wzmocnienia murów i sklepień zastosowano 10 kotwi metalowych, które różnią się od dziewiętnastowiecznych tym, że po zewnętrznej stronie murów mają proste przewłoczki metalowe, podczas gdy późniejsze od nich, mają końcówki gwintowane.
Ponieważ dotychczasowe reperacje ołtarza głównego nie dawały należytego efektu, a może jeszcze bardziej dlatego, że w sztuce zapanował styl baroku, w roku 1645 złożono zamówienie na wyko­nanie nowego ołtarza głównego w pracowni snycerskiej w Elblągu. Prace trwały kilka lat i w 1650 r. przystąpiono do ustawiania go we wnętrzu kościoła. Montaż trwał trzynaście dni przy udziale rzeźbiarza, stolarza i kowala. Nowy ołtarz prezentował się bardzo okazale. Posiadał trzy kondygnacje architektoniczne, zdobiły go rzeźbione w drewnie i polichromowane figury świętych, z których dwie zachowały się do dziś, a mianowicie św. Andrzeja Apostoła i św. Jakuba Starszego. W zwieńczeniu ołtarza umieszczono rzeź­bioną figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Po raz pierwszy w dzie­jach kościoła św. Jakuba tabernakulum umieszczono na głównym ołtarzu. Było ono dużych rozmiarów i w całości złocone. Ołtarzowi brakowało tylko dwóch obrazów. Pomimo tego braku, ołtarz zo­stał poświęcony wkrótce po ustawieniu. ..."

...

fragment :

" ... Ponad tym wszystkim wznosi się szczyt. Dziesięć sterczyn ustawionych na kant, a przez to bardzo plastycznych, dzieli trójkątną ścianę szczytu na coraz wyższe i smuklejsze pasy muru, które wyrastają ponad linię dachu i kończą się ostrołukami przeprutymi poniżej wierzchołka okrągłymi otwora­mi. Takie zakończenie w połączeniu z końcówkami sterczyn daje w efekcie bardzo malownicze i ażurowe zarazem zwieńczenie całego szczytu. Dodatkową dekorację szczytu stanowią ostrołukowe blendy międzysterczynowe. Środkowy pas szczytu, ujęty dwoma najwyż­szymi sterczynami, wznosi się ponad kalenicę dachu i jest ukształto­wany w czworoboczną sygnaturkę, z wysoko wzniesionym metalo­wym krzyżem i chorągiewką blaszaną, na której widnieje postać św. Jakuba i data 1765. Wysokość sygnaturki wynosi 38 m. W środ­kowej części szczytu na dwóch poziomach widnieją cztery okna oświetlające poddasze. W elewacji ściany południowej poza przypo­rami i oknami zwraca uwagę zamurowany portal w trzecim przęśle, który jest pozostałością po wyburzonej kruchcie oraz otwór drzwio­wy prowadzący do zakrystii, który w obecnej formie wykonano do­piero po 1866 r. i mały otwór obok tych drzwi, który przed zamu­rowaniem mógł pełnić funkcję otworu okiennego, jeśli nie był tylko jakąś niszą zew-nętrzną. Dwie kaplice przy wieży posiadają formę prostopadłościanów nakrytych dachami pulpitowymi. Ściany zachod­nie tych kaplic wchodzą w skład fasady i zostały już omówione, na­tomiast ściany wzdłużne dzielą się na dwie płaszczyzny za pomocą lizeny i dostawionej do niej przypory o bogatych profilach w części górnej. W środku tych pól znajdują się niewysokie ostrołukowe okna. Ponadto w kaplicy południowej wykonano otwór drzwiowy w miejsce dwóch innych, które zamurowano w XIX w. Ściany dzia­łowe pomiędzy nawami bocznymi i kaplicami są zakończone parą półszczytów neogotyckich, które ukształtowano na wzór szczytu wschodniego. Druga, niższa para półszczytów, znajdująca się na za­kończeniu w płaszczyźnie fasady, jest podobna do poprzedniej przez zastosowanie sterczyn, ale i odmienna zarazem, gdyż płaszczyzny muru pomiędzy sterczynami są wzorowane na dekoracji drugiej i trzeciej kondygnacji wieży, które pozostają w bezpośrednim są­siedztwie z tymi półszczytami. Ostatnim elementem składowym bryły kościoła jest kruchta północna, zbudowana na planie prostokąta i na­kryta wysokim dwuspadowym dachem. ..."

...

     ILOŚĆ STRON       _______________  108

     STAN KSIĄŻKI       _______________ DOBRY+

     FORMAT KSIĄŻKI  _______________ 17 x 24

     FOTO zamieszczę po 20 – tej

 Zapraszam na inne moje aukcje.

NA ŻYCZENIE WYSTAWIAM RACHUNEK  

Towar wysyłam po wpłacie na konto

Książka zostaje wysłana odpowiednio zabezpieczona

Wysyłam na adres zarejestrowany w Allegro

Nie sprzedaję przedmiotów za granicę

Odbiór osobisty niemożliwy

Komentarz kupującemu wystawiam jako drugi

Początek Wiesław

proszę doliczyć koszty transportu

ZAPRASZAM DO LICYTACJI