Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej

Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej przedstawia przede wszystkim współczesny stan dydaktyki ogólnej - W stosunku do innych podręczników obejmuje bardzo rozległy krąg problemów: od metodologii dydaktyki oraz celów i treści kształcenia do zasad, metod, środków i organizacji kształcenia - Wiele uwagi poświęca też zagadnieniom wychowania uwikłanym w procesy dydaktyczne. Będzie on służył nie tylko studentom uniwersytetów, wyższych szkół pedagogicznych czy innych wyższych uczelni, lecz także szerokim rzeszom nauczycieli oraz innym ludziom interesującym się kształceniem i oświatą.
W szczególności podręcznik ten charakteryzują następujące cechy:
-jego oś problemową stanowi koncepcja kształcenia wielostronnego, co nadaje mu względną jednolitość i zwartość;
- duży nacisk kładzie się na rozwój myślenia konwergencyjnego i dywergencyjnego dzieci i młodzieży, a zarazem na kształtowanie postaw twórczych w dziedzinie poznania naukowego, sztuki i techniki;

Od wielu lat odczuwa się w Polsce brak uniwersyteckiego pod¬ręcznika dydaktyki ogólnej. Jedynym podręcznikiem tego typu było ongiś dzieło Kazimierza Sośnickiego Dydaktyka ogólna, którego drugie wydanie ukazało się w 1959 roku. Przy wszystkich swoich zaletach obecnie dzieło to jest już w znacznym stopniu przestarzałe. Również dwa inne dzieła o dużej wartości, mające w zasadzie charakter podręcznika dydaktyki ogólnej, a mianowicie Bogdana Nawroczyńskiego Zasady nauczania i Sergiusza Hessena Struktura i treść szkoły współczesnej, w znacznym stopniu utraciły swoją aktualność. Inne podręczniki, które odegrały i odgrywają pewną rolę w kształceniu nauczycieli, nie mają charakteru podręczników akademickich. W tej sytuacji pojawienie się uniwersyteckiego podręcznika dydaktyki można uważać za pożądane.