Książka składa się z dwóch części. Pierwsza część zawiera rekonstrukcję przemian sposobu postrzegania Września 1939, ukształtowanego w narodowej pamięci Polaków za pośrednictwem dzieł sztuki i literatury. Autor starał się w tak ujętym obrazie Września wydobyć - za pomocą metody "słów-kluczy" - stałe elementy owego wizerunku, a także pokazać ich modyfikacje w latach 1[zasłonięte]939-19 i wskazać różne przyczyny owych modyfikacji. Druga część książki koncentruje się na wielu szczegółowych kwestiach - ideowych, moralnych, a także estetycznych - dotyczących kształtowania artystycznego obrazu wojny głównie na przykładzie pisarstwa Jana Józefa Szczepańskiego.