Od roku 1941 do 1944 Wehrmacht prowadził sprzeczną z prawem międzynarodowym rasistowską wojnę na wyniszczenie. Dlaczego generałowie ulegli Hitlerowi? Autor jako pierwszy pokazuje, że antyrosyjskie i antysemickie obrazy wroga miały w armii prusko-niemieckiej długą tradycję, która po roku 1917 połączona została z obsesją na punkcie „żydowskiego bolszewizmu”.

Bez owych obrazów wroga, bez apoteozy wojny i przemocy oraz niemalże tradycyjnego już deptania międzynarodowego prawa wojennego wojna na Wschodzie nie mogłaby być prowadzona w taki sposób. Po roku 1945 fakt ten był systematycznie tuszowany i zastępowany legendą o nieskalanym Wermachcie.

„Z ogromnym

zaciekawieniem śledzimy, jak Wette na nowo interpretuje wiele utartych przekonań świata nauki”.
Norbert Frei, „Die Zeit”