Urodzony w zasymilowanej rodzinie żydowskiej (ojciec był znanym miejscowym lekarzem), okupację przeżył w Grodnie na fałszywych papierach, pracując w warsztacie stolarskim. Repatriowany w 1945 r. do Łodzi, zaczął studia, początkowo medycynę, ostatecznie polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim. Zapisał się także do PPR. Zaczynał jako autor poezji publicystyczno-agitacyjnej, będąc czołową postacią tzw. Pryszczatych. W 1947 r. przeniósł się do Warszawy.

Po 1955 przeszedł do liryki refleksyjnej, opowiadań, szkiców, utworów dla dzieci i młodzieży, przekładów i biografii pisarzy rosyjskich. Redaktor m.in. czasopism "Głos Ludu", "Po prostu", "Nowa Kultura" (od 1956 naczelny) i "Zapis". Tłumacz utworów i listów Zoszczenki, Majakowskiego, Sołżenicyna, Brodskiego, Awierincewa.

Zerwał z komunizmem po stłumieniu rewolucji węgierskiej 1956 roku, którą obserwował na własne oczy, przebywając wówczas w Budapeszcie. W latach 70. XX wieku związany z opozycją demokratyczną, objęty zakazem druku przez komunistyczną cenzurę, internowany po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r.