Antoni Ziemba – Sztuka Burgundii i Niderlandów 1[zasłonięte]380-15. Tom II. Niderlandzkie malarstwo tablicowe 1[zasłonięte]430-15
Wydawnictwo: WUW

Seria : nd

Rok wydania : 2011

Wydanie : I

Nakład : 1000 + 50 egz.

ISBN : 978-83-[zasłonięte]-0835-9

Stron : 920

Format : 175x245 mm

Oprawa : twarda

Spis treści:

I. Wprowadzenie

II. Zarys stanu badań i przegląd metod badawczych

II.1. Metody i interpretacje

II.1.1. Tradycyjne badania historyczne w XIX wieku – znawstwo i scjentyzm

II.1.2. Początki technologicznej historii sztuki – „archeologia malarstwa”

II.1.3. Malarstwo staroniderlandzkie w wielkich teoriach historiozoficznych i panhistorycznych XIX–XX wieku: Hotho, Schnaase, Dvorˇák, Tolnay i Panofsky. Inna koncepcja Johana Huizingi

II.1.4. Triumf i zmierzch ikonologii – Erwin Panofsky i krytyka jego Wielkiej Teorii

II.1.5. Nowe kierunki i perspektywy interpretacyjne od lat siedemdziesiątych XX wieku

II.1.5.1. Badania nad historyczną recepcją obrazów niderlandzkich. Konteksty społecznego odbioru. Widz obecny w obrazie (James Marrow, Craig Harbison i inni)

II.1.5.2. Perspektywa wizualistycznego strukturalizmu – retoryka inwencji piktoralnych (Rudolf Preimesberger, Victor I. Stoichita, Julien Chapuis)

II.1.5.3. Perspektywa poststrukturalistyczna (Alfred Acres, John L. Ward, Keith Moxey)

II.1.5.4. Hans Belting – antropologia obrazu

II.1.5.5. Feminizm i Gender Studies

II.2. Arnolfini Jana van Eycka: obraz w sieci sprzecznych interpretacji

III. Jak patrzeć? Wybór metody

IV. Ars nova – ars antiqua?

V. Iluzja w malarstwie niderlandzkim – nowa koncepcja obrazu

VI. Krytyka atrybucjonizmu. Konstrukcje historyzmu atrybucyjno-stylistycznego a spojrzenie socjohistoryczne i socjoantropologiczne: badania atrybucji, datowania i stylu versus problemy funkcji, formuły, konwencji i inwencji, trybu produkcji i odbioru dzieła

VI.1. Casus Robert Campin – Mistrz z Flémalle – młody Rogier van der Weyden

VI.2. Jan van Eyck

VI.2.1. Problemy z chronologią

VI.2.2. Modusy i style van Eycka

VI.2.2.1. Modus małych obrazków do domowej dewocji

VI.2.2.2. Modus hieratyczno-ikonowy dużych tablic kommemoratywnych

VI.2.2.3. Modus narracyjno-sytuacyjnych inwencji obrazowych

VI.2.3. Wczesne oeuvre van Eycka – czy istnieje?

VI.3. Hubert van Eyck i Ołtarz Gandawski

VI.4. Rogier van der Weyden

VI.4.1. Różne chronologie i rekonstrukcje oeuvre Rogiera

VI.4.2. Dokumentalno-historyczne uzasadnienia autorstwa i chronologii dzieł Rogiera

VI.4.3. Wczesna twórczość Rogiera jako konstrukt historii sztuki

VI.4.4. Konceptyzm Rogiera: manipulacja konwencjami, formułami i inwencjami

VI.5. Hugo van der Goes

VI.6. Malarze północnych Niderlandów. Problem centrum i peryferii. „Szkoła haarlemska” jako twór historiograficzny: Dirk Bouts, Aelbert van Ouwater, Geertgen tot Sint Jans

VI.6.1. Dirk Bouts w Haarlemie

VI.6.2. Aelbert van Ouwater

VI.6.3. Geertgen tot Sint Jans

VI.7. Dirk Bouts w Leuven

VI.8. Problem anonimowych mistrzów. Epigoni czy wybitni innowatorzy? Mistrz z Alkmaaru, Mistrz Legendy św. Barbary – Aert van den Bossche i inni

VII. Technika malarzy niderlandzkich

VII.1. Rysunki mistrzów niderlandzkich: typy i funkcje

VII.2. Płótno jako podłoże malarskie

VII.3. Deski

VII.4. Ramy i odwrocia

VII.5. Grunt

VII.6. Podrysowanie

VII.7. Warstwy malarskie: podmalowania i modelunek farbą

VIII. Organizacja produkcji malarskiej w miastach i w warsztatach

VIII.1. Status społeczny malarzy

VIII.2. Jan van Eyck – dworzanin i malarz dworski

VIII.3. Malarze miejscy i malarze cechowi

VIII.3.1. Stadschilder: Rogier van der Weyden w Brukseli, Dirk Bouts w Leuven

VIII.3.2. Cechy i ich malarze

VIII.3.3. Warsztat Roberta Campina w Tournai

VIII.3.4. Jacques Daret w Tournai i Arras

VIII.3.5. Warsztat Jana van Eycka w Brugii 1435–1450

VIII.3.6. Petrus Christus w Brugii

VIII.3.7. Warsztat Rogiera van der Weydena w Brukseli

VIII.3.8. Warsztat Hugona van der Goesa w Gandawie i Rooklooster

VIII.3.9. Hans Memling w Brugii

VIII.3.10. Gerard David w Brugii

VIII.3.11. Jheronimus Bosch w ’s-Hertogenbosch

VIII.3.12. Czy Mistrz z Flémalle był kobietą? Malarki niderlandzkie

IX. Malarstwo niderlandzkie – mity i stereotypy

IX.1. Mit „innego początku”. Campin – rzeźbiarz i Jan van Eyck – iluminator

IX.2. Mit teologicznej programowości

IX.2.1. Obrazy van Eycka jako przekaz rudymentarnych treści religijnych. Ołtarz Gandawski jako przedmiot liturgii, katechezy oraz reprezentacji miasta i prywatnej ostentacji fundatora

IX.2.2. Rogier van der Weyden – autor „malowanych traktatów teologicznych” i „niemych kazań”?

IX.3. Realistyczny portret niderlandzki – wytwór etosu mieszczańskiego?

IX.3.1. Tradycja i innowacja. Mistrz z Flémalle jako rzekomy inicjator nowej konwencji portretowej. Tradycja portretu w sztuce 1360–1400 i inne źródła

IX.3.2. Portret niderlandzki – symptom społecznej pozycji mieszczaństwa czy symptom nowego indywidualizmu? Portrety Jana van Eycka

IX.3.3. Portrety Rogiera van der Weydena

IX.3.4. Portrety Dirka Boutsa i Petrusa Christusa

IX.3.5. Portrety Hansa Memlinga

IX.3.6. Funkcje i treść niderlandzkich portretów XV wieku – podsumowanie

IX.4. Mit nowatorstwa: repetycje a inwencje w malarstwie niderlandzkim

Przypisy

Bibliografia

Konkordancja omówień poszczególnych artystów i ich dzieł

Spis ilustracji

Źródła ilustracji

Tablice barwne

Stan książki bardzo dobry, nowa, okładka zgodna ze zdjęciem. Lekko wgnieciony grzbiet książki, rozerwany na długości ok 0,5 cm.  Zobacz inne moje aukcje. Dane do przelewu otrzymasz w liście od Allegro informującym Cię o wygraniu aukcji (na samym dole).