Zażółcone brzegi stron.

• rok wydania - 1977
• wydawnictwo - Czytelnik
• ISBN - brak
• stan - dobry +
• okładka - twarda z obwolutą
• wydanie - I
• ilość stron - 168
• język - polski
• przekład - Carlos Marrodan Casas
• ilustracje - (-)
• waga(kg) - 0,13
• wymiary - 10x15,5x1,3
• autor - Marquez Gabriel Garcia
• zbiór - NN/AK
• seria - Nike

Wydana w 1955 r., choć ukończona osiem lat wcześniej, „Szarańcza” jest pierwszą powieścią wybitnego pisarza kolumbijskiego Gabriela Garcii Marqueza. Uważny czytelnik utworów tego pisarza dostrzeże pewną linię, najistotniejsza w jego twórczości, która zaczyna się od „Szarańczy”, biegnie przez opowiadania ze zbioru „W tym mieście nie ma złodziei” (m.in. „Wtorkowe popołudnie” i „Dzień po sobocie”), zatrzymuje się na opowiadaniu z r. 1961 „Morze utraconego czasu”, by wreszcie4 osiągnąć pełnię w „Stu latach samotności”. Ta linia to fikcyjny świat Macondo.
„«Szarańcza» jest elegią – pisze meksykański krytyk Emmanuel Carballo – responsorium na trzy głosy, w którym za pretekst służy samobójstwo pewnego mężczyzny i nienawiść, jaką miasteczko odczuwa wobec jego trupa, po to, by opowiedzieć o życiu i zdarzeniach wyróżniających pewne postacie związane z trudnymi latami powstania, rozkwitu i upadku Macondo. Struktura, umyślnie chaotyczna i zagmatwana, tworzy fundament, na jakim odtąd spoczywać będzie powieściowy świat Garcii Marqueza, i stanowi pierwszą zapowiedź wielkiej sztuki tego autora, który w momencie najbardziej nieoczekiwanym lekko przechodzi od rzeczywistości do wyobraźni (...), od prostoty do dwuznaczności, a nawet hermetyzmu”.

Źródło Czytelnik