Zupełnie nowy sposób przedstawienia i zwiedzania gór, w którym opisowi proponowanych wędrówek towarzyszą kolorowe mapki i profile terenu - pierwszy rzut oka na nie wystarczy, by przekonać się, czy mamy do czynienia z propozycją spaceru, czy prawdziwej górskiej wyprawy. W orientacji w terenie pomagają znaki graficzne przy opisie trasy i profilu - szczytów, schronisk, węzłów szlaków turystycznych, a zdobywającym górskie odznaki turystyczne przyda się punktacja GOT. Piękne, barwne fotografie sprawiają, że przewodnik staje się jednocześnie swoistym albumem. Nie zabrakło też planów większych miast rejonu oraz informacji krajoznawczych i praktycznych o terenach, które przemierzamy. Kolorowej, atrakcyjnej szacie graficznej towarzyszy tekst napisany przez profesjonalistów - przewodników górskich, którzy nie raz przedeptali polecane szlaki. Liczy się również wygoda użytkowania książki na spirali - nie trzeba martwić się o połamanie grzbietu czy niemożność całkowitego otwarcia przewodnika.

Opis tytułu:
Sudety
Sudety położone są w południowo-zachodniej części Polski – zamykają od południa rozległą Nizinę Śląską. Jednak z geograficznego punktu widzenia stanowią północne ograniczenie Masywu Czeskiego i są traktowane jako jego część. Są to góry uformowane ze starych skał, sfałdowanych jeszcze w orogenezie hercyńskiej, a później jedynie pociętych uskokami i podnoszonych (lub obniżanych) w sztywnych blokach. Razem z górami o podobnym charakterze, do których należą Masyw Centralny, Harz, Wogezy, Schwarzwald, Rudawy czy Szumawa stanowią część rozległego terenu wyżynno-górskiego nazywanego Średniogórzem. Geografowie toczą spory co do zasięgu i granic całego Pasma Sudeckiego. W ostatnich latach najczęściej przyjmuje się, że Sudety rozciągają się pomiędzy doliną Łaby (tzw. Pogórze Łużyckie) na zachodzie a Bramą Morawską na wschodzie. Szeroki krąg naukowców i turystów za zachodnią granicę Sudetów przyjmuje obniżenie Bramy Łużyckiej, której dnem przepływa Nysa Łużycka. W tak zarysowanych granicach masyw sudecki ma ponad 250 km długości, w najszerszym miejscu osiąga około 50 km szerokości. Ze względu na ukształtowanie powierzchni, a także budowę geologiczną, która wywarła decydujący wpływ na obecne środowisko tych gór, Sudety zazwyczaj dzieli się na trzy części – Sudety Zachodnie, Sudety Środkowe i Sudety Wschodnie. Sudety Zachodnie ciągną się od Bramy Łużyckiej (240 m n.p.m.) i doliny Nysy Łużyckiej na zachodzie, po Bramę Lubawska (516 m n.p.m.), dolinę górnego Bobru i dolinę Nysy Szalonej na wschodzie. W ich skład wchodzą następujące regiony geograficzne: Góry Izerskie wraz z Pogórzem Izerskim, Karkonosze, Kotlina Jeleniogórska, Góry Kaczawskie wraz z Pogórzem Kaczawskim oraz Rudawy Janowickie. Sudety Środkowe są najbardziej rozczłonkowaną, a zarazem najniższą częścią całych Sudetów. Pasma górskie przeplatają się tu z szerokimi kotlinami i obniżeniami o skomplikowanym układzie topograficznym. Na zachodzie ogranicza je Brama Lubawska, górny Bóbr i Nysa Szalona, natomiast na wschodzie sięgają po dolinę Nysy Kłodzkiej i Przełęcz Międzyleską (534 m n.p.m.). Można tu wyróżnić następujące mniejsze regiony – Kotlinę Kamiennogórska, Góry Kamienne, Góry Wałbrzyskie, Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, Góry Bardzkie, Góry Stołowe, Góry Orlickie, Góry Bystrzyckie, Kotlinę Kłodzką i Rów Górnej Nysy. Na wschód od doliny Nysy Łużyckiej i Gór Bardzkich rozciągają się Sudety Wschodnie – najbardziej zwarta część bloku sudeckiego. W Polsce leży tylko niewielka, zachodnia część tego regionu, w skład którego wchodzi Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote i fragmentarycznie Góry Opawskie. Natomiast po czeskiej stronie rozciąga się wysoki masyw Wysokiego i Niskiego Jesionika (Jeseníky).

O autorach
Natalia Figiel – absolwentka Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodnik górski związany z krakowskim Studenckim Kołem Przewodników Górskich. Intensywnie zajmuje się działalnością w Kole – prowadziła dwa kursy przewodnickie, czynnie uczestniczy w bieżących szkoleniach. Współpracuje z Centralnym Ośrodkiem Turystyki Górskiej PTTK. Większość czasu spędza w górach, przede wszystkim w Karpatach, ale nie tylko – podróżowała po krajach Europy Zachodniej, Bałkanach (które darzy specjalną atencją), Turcji, brała też udział w wyprawach do Mongolii, na Syberię, w Kaukaz i Ural Polarny.

Paweł Klimek – przewodnik beskidzki związany ze Studenckim Kołem Przewodników Górskich w Krakowie, dwukrotnie prowadził kursy przewodnickie, od kilku lat regularnie prowadzi wykłady dla przyszłych przewodników. Góry są jego prawdziwą pasją – każdą wolną chwilę stara się wykorzystać do poznawania i odkrywania ich uroków i tajemnic. Od kilku lat współpracuje z Wydawnictwem Bezdroża, m.in. przy przewodnikach Czechy i Słowacja, do których napisał „górskie” rozdziały. Jest współtwórcą koncepcji serii przewodników górskich Bezdroży – autorem i redaktorem przewodników narciarskich (tomy Bieszczady i Beskid Niski), przewodnika Góry Fogaraskie oraz tomów Beskid Śląski, Beskid Żywiecki, Beskid Mały, Beskid Makowski i Sudety. Drugą jego pasją jest fotografia: Dzięki niej odkryłem, że każde miejsce ma dziesiątki wcieleń – zależnie od pory roku, dnia, pogody. W górach zawsze jest coś, co sprawia, że przystajemy na chwilę zdumieni i zadumani – choćbyśmy już znali je na wylot i bywali dziesiątki razy. Dlatego zawsze warto chodzić po górach.

Krzysztof Rostek – przewodnik sudecki od 2002 r., związany z Studenckim Kołem Przewodników Sudeckich we Wrocławiu (prezes od 2005 r.). Od kilku lat prowadzi kursy przewodników sudeckich (jak na razie ze 100% skutecznością). Większość wolnego czasu spędza w górach (najczęściej bywa w ulubionych Górach Izerskich), wędrując nie tylko po Sudetach polskich i czeskich ale także po Beskidach oraz Alpach, Karpatach rumuńskich, Pirenejach. Pasjonat kolei (szczególnie na terenach górskich) oraz wszystkiego, co z nią związane. Oprócz turystyki górskiej zajmuje się fotografią i żeglarstwem.