Radziecki granat F-1 był kopią francuskiego granatu o tej samej nazwie, używanego podczas pierwszej wojny światowej. Był to typowy granat obronny wzorowany na brytyjskim granacie No.5 (bomba Millsa).

Tego rodzaju granaty wyposażone były w żeliwne skorupy z odlanymi na zewnątrz karbami. W zamierzeniu miało to powodować rozerwanie się granatu na odłamki o określonej masie. W praktyce skorupa rozpada się na kilka dużych odłamków i drobny pył. Duże odłamki mają bardzo duży zasięg (sięgający 200 metrów) i stanowią zagrożenie dla rzucającego.

Granat F-1 był używany przez Armię Czerwoną w czasie drugiej wojny światowej, a po jej zakończeniu stał się podstawowym granatem obronnym armii Układu Warszawskiego.

Granat F-1 był produkowany w Polsce..