Książka Waltera Haasa jest przede wszystkim tym, co zapowiada jej podtytuł: zbiorem sylwetek (i krótkich biografii) słynnych primadonn operowych - od siedemnastowiecznej Vittorii Archilei począwszy, a skończywszy na Marii Callas oraz najsłynnejszej "primadonnie telewizyjnej", Annie Moffo. Wiele też uwagi poświęca autor sensacyjnemu zagadnieniu trzeciej płci w dawnej operze: problemowi kastratów.

Pisząc o wykonawcach, Haas nie mógł pominąć - rzecz jasna - samych twórców oper, a wreszcie protektorów (lub antagonistów) jednych i drugich: papieży, cesarzy, królów, wpływowych finansistów, przedsiębiorców i zwykłych awanturników. Cały ten świat, którego historię doprowadza autor do czasów najnowszych, rysuje się niezwykle barwnie, podbudowany opowieściami o tysiącznych skandalach oraz mnóstwem anegdot opartych na prawdziwie autentycznych faktach.

Wielką zaletą książki jest ogromna ilość zawartych w niej informacji, podanych tak zręcznie, że trudno oderwać się od tej lektury.

Książka opowiada dzieje europejskiej opery i jej sław śpiewaczych.Czytelnik śledzi więc rozwój opery jako formy muzycznej ( i literackiej ), ale też dowiaduje się o warunkujących ów rozwój, a specyficznych dla danego okresu czasu oraz kraju przyczynach natury komercjalnej, przy czym walory poznawcze książki prezentują mu się w atrakcyjnym kształcie literackim,sposobem obrazowania przywodzącym na myśl scenariusz filmowy.Chwilami może się wydawać,że idzie tu o film-nie tylko zresztą muzyczny, lecz także sensecyjno-historyczno-awanturniczy