Warszawa 2006

wyd. I, ss. 250
il. cz.–b., format B5
oprawa twarda lakierowana
stan idealny (nowa)

Rozprawa stanowi gruntowne studium rzeźby gdańskiej lat ok. 1[zasłonięte]350-14 i jej analizę porównawczą w kontekście sztuki europejskiej, zwłaszcza na tle genezy i ewolucji tzw. stylu międzynarodowego i kręgu Pięknych Madonn. Głównym zadaniem pracy jest nowe ujęcie problemów badawczych, prowadzące do niemal całkowitej rewizji dotychczasowej chronologii, systematyki i atrybucji rzeźb kręgu gdańskiego, zwłaszcza w opozycji do tzw. "teorii jednego mistrza" (Clasen). Kreacji nowego obrazu środowiska gdańskiego służą: charakterystyka struktury formalnej dzieł, analiza przemian typologicznych i stylistycznych, określenie relacji dzieł importowanych i rodzimych (charakter recepcji, sposób przekształcania wzorców w duchu potrzeb lokalnych, trwałość tradycji rodzimej i jej wpływ na oblicze nowej konwencji), rozpoznanie ikonograficzne).

Treść:

• Przegląd badań nad rzeźbą gdańską około 1400 roku;
• Plastyka w Gdańsku II połowy XIV wieku;
• Rzeźba gdańska na tle stylu międzynarodowego około 1400 roku;
• Piękna Madonna gdańska. Geneza stylu i rzeczywiste znaczenie dzieła w ewolucji rzeźby gdańskiej XV wieku;
• Kamienne rzeźby gdańskie z kręgu czeskiego z lat około roku 1400;
• Problem recepcji czeskiej redakcji stylu pięknego w snycerstwie gdańskim I ćwierci XV wieku;Nurt ekspresyjny w gdańskim snycerstwie I ćwierci XV wieku;Genius locci rzeźby gdańskiej II ćwierci XV wieku; Próba określenia tożsamości sztuki gdańskiej w I połowie XV wieku.