Rozmowy z dziećmi na trudne tematy są często wielkim wyzwaniem dla dorosłych. Pragnęlibyśmy uchronić nasze pociechy przed cierpieniem, rozczarowaniem, tęsknotą. Niestety, jest to niemożliwe. Starajmy sie odpowiadać w sposób zrozumiały, nawet na kłopotliwe dla nas pytania. Szacunek, którym obdarzymy dzieci na pewno zaowocuje tolerancją i zrozumieniem dla innych.

Magdalena Kotowska

pedagog, terapeuta

Książka jest adresowana do wszystkich dzieci, jednak powinna być im czytana przez rodziców, opiekunów, nauczycieli. Krótkie rymowanki nie zawierają odpowiedzi na pytania, a jedynie zachęcają do rozmowy. Dorośli powinni się najpierw zapoznać z całością, a następnie wybierać odpowiednie teksty. Wiersze mogą być również wprowadzeniem do zajęć grupowych w przedszkolu i szkole.

Można na ich podstawie opracować program profilaktyczny. Po przeczytaniu każdego utworu osoba dorosła powinna omówić tekst, zadając dziecku proste pytania, np.: „O czym opowiada wiersz?”, „Co się wydarzyło?”, „Jaki kłopot ma główny bohater?”, a następnie odnieść się do sytuacji rzeczywistej – zapytać, czy dziecko zetknęło się z podobnym problemem.

W grupie przedszkolaków można przeprowadzić dyskusję za pomocą metod aktywizujących. Należy rozmawiać w sposób odpowiedni do wieku, tzn. nie podawać dzieciom zbyt wielu szczegółów, a jedynie udzielać prostych odpowiedzi i pozwolić im samym dochodzić do wiedzy.

Książka została podzielona na dwie części: „Kłopotliwe tematy” i „Każdy jest wyjątkowy”. Pierwsza z nich dotyczy sytuacji trudnych, m.in. samotności, choroby oraz przestrzega przed postępowaniem, które może być tragiczne w skutkach. Druga pokazuje różne cechy osobowości, charakteru, a także mocne i słabe strony dzieci. Po przeprowadzonej rozmowie można zachęcić malca do namalowania własnej ilustracji lub zaproponować mu pokolorowanie obrazka konturowego zamieszczonego w książce. Pamiętajmy, że każdy maluch jest wyjątkowy. Ma niepowtarzalny temperament, indywidualne potrzeby i możliwości. Mimo zaledwie kilku lat życia niesie ze sobą bagaż doświadczeń, czasem pozytywnych, nierzadko jednak bolesnych. Starajmy się go zrozumieć i wspierać. Dzieci to mali ludzie. Uczucia, którymi ich obdarzymy, na pewno zaprocentują w ich dorosłym życiu.