ZASTOSOWANIE

Rozmaryn lekarski zajmuje centralne miejsce w europejskiej medycynie ziołowej. Jako zioło posiadające właściwości rozgrzewające, rozmaryn lekarski pobudza krążenie krwi do głowy, poprawia koncentrację oraz pamięć. Rozmaryn lekarski łagodzi również bóle głowy oraz migrenę. Pobudza wzrost włosów poprzez poprawienie przepływu krwi do owłosionej skóry głowy.
Rozmaryn lekarski jest używany w leczeniu epilepsji oraz zawrotów głowy.
Uważa się, że rozmaryn lekarski podnosi niskie ciśnienie krwi i dlatego jest tak cenionym ziołem w przypadkach omdleń oraz słabości związanych z ograniczonym krążeniem krwi.
Rozmaryn lekarski wspomaga odzyskiwanie sił po długoterminowym stresie oraz po chronicznych chorobach. Uważa się, że rozmaryn lekarski pobudza pracę gruczołów nadnerczowych i jest używany szczególnie w przypadkach osłabienia, wyczerpania, szczególnie wtedy, gdy towarzyszy temu słabe krążenie krwi oraz problemy z trawieniem.
Rozmaryn lekarski jest często przepisywany tym pacjantom, którzy są zestresowani. Zioło to jest cenione za posiadanie właściwości „podnoszenia na duchu” i jest pożyteczne w leczeniu łagodnej i umiarkowanej depresji.
Rozmaryn lekarski w postaci kremu lub olejku aromatycznego łagodzi reumatyczne bóle mięśni. Napar z zioła lub olejek aromatyczny jest dodawany do kąpieli, która działa orzeźwiająco na nasz organizm. Rozmaryn lekarski można stosować również na następujące dolegliwości: napięciowe bóle głowy, posocznicę, zespół wstrząsu toksycznego.

Użycie rozmarynu lekarskiego w kuchni
Pachnące ziele „pogłębia” smak każdej potrawy, zarówno kwaśnej, jak i słodkiej, do której jest dodane. Rozmaryn lekarski dodaje się do jagnięciny, wieprzowiny, mięsa z królika, cielęciny, kiełbasek oraz mięs duszonych, jak również do kurczaków, kaczek, ryb, potraw z jajek. Zioło to jest także dodawane do galaretek, dżemów, ciastek oraz ciast.
Rozmaryn lekarski dodaje się do sałatek i potraw warzywnych sporządzonych z takich warzyw jak: szparagi, brokuły, kalafior, kabaczek, zielony groszek, fasola, ziemniaki czy cukinia.
Rozmaryn lekarski jest istotnym składnikiem w produkcji ziołowego chleba czy ziołowych biszkoptów, wliczając w to włoski, klasyczny chleb o nazwie „focaccia”.
Ponieważ smak rozmarynu lekarskiego jest dosyć mocny, należy używać go z rozmiarem. Należy namoczyć suszony rozmaryn lekarski w gorącej wodzie zanim dodamy go do nieugotowanych potraw.
Kwiaty rozmarynu lekarskiego, które są łagodniejsze w smaku niż reszta zioła, mogą być kandyzowane lub dodawane do galaretek, miodu, octu, czy wina. Oliwie z oliwek można nadać smak rozmarynu lekarskiego, umieszczając w niej kilka gałązek tego zioła.

Silnie zapachowo zioło jest również składnikiem w potpourris czy w pachnących torebkach, umieszczanych np. w szufladach z bielizną. Krzaki rozmarynu lekarskiego są czesto używane do ozdobnego strzyżenia krzewów.

Przechowywać w suchym miejscu.