Maria Konopnicka w swoich wierszykach
odkrywa przed dziećmi świat wiejskiej przyrody,
lasy, w których żyją dzikie zwierzęta.
Dzieci za sprawą jej wierszy spotykają bociana,
jaskółki, żaby, zające, poznają uroki czterech pór roku
oraz piękno otaczającej przyrody.
Uczą się szacunku dla dorosłych i rodzeństwa,
miłości do ziemi ojczystej i wiary.
Poznają wartości, których priorytet
ustalą sobie jako dorośli już ludzie.
Wierszyki Marii Konopnickiej pamięta się
przez całe życie, a gdy na świecie pojawią się własne dzieci,
czyta się im jej twórczość z przyjemnością,
wspominając swoje dzieciństwo.