Ze Wstępu tłumacza: Żywość i bezpośredniość, z jaką filozof przedstawia rozwój i tok swojej myśli, umożliwiają zarazem bardziej dokładne przyjrzenie się jego obliczu duchowemu, aniżeli, gdy poprzestajemy na samej tylko Rozprawie o metodzie, gdzie ową bezpośredniość krępują różne mniej ważne względy. Toteż słusznie nazwano Reguły najoryginalniejszym z dzieł Kartezjusza. Podczas gdy Reguły pozwalają dobrze zapoznać się z metodologią Kartezjusza, to Poszukiwanie stanowi świetny wstęp do jego epistemologii i metafizyki. Ono też najlepiej ze wszystkich dzieł tego myśliciela uwydatnia nowość i odrębność jego filozofii, jej intuicyjny charakter, jej wrogi stosunek do metody scholastycznej. W nim również wyraźniej, niż gdzie indziej, występuje rola i ważność metodycznego powątpiewania jako środka do uwolnienia umysłu od przesądów i błędów. Słowem, Reguły i Poszukiwanie należy uważać za najlepszy komentarz do późniejszych dzieł filozoficznych Kartezjusza.