Polska scena psycho jest, jak by na to nie patrzeć, raczej rachitycznej postury, więc nie ma się co dziwić, że płyta dokumentująca jej istnienie też liczbą reprezentantów nie powala na kolana i w sposób nieco sztuczny posiłkuje się ansamblami, których związek z psycho czy rockabilly jest mocno wątpliwy. Wprawdzie wydawca tłumaczy się we wkładce do kompaktu z owego stanu rzeczy, ale nie zmienia to faktu, że taka np. kapela Headhunters nie bardzo do siebie przekonuje, a nagranie “20 eyes” z repertuaru Misfits przez neo-countrowy Mitch & Mitch jest wprawdzie samo w sobie całkiem niezłym pomysłem, lecz niekoniecznie dla celów tej składanki. Tyle gorzkich żali, a teraz garść entuzjazmu. Swą niekwestionowaną pozycję potwierdziły Komety, których zarówno cover “Tak mi źle”, czyli motyw muzyczny z serialu “Wojna domowa” jak i utwór “Krzywe nogi” zapowiadają świetlaną przyszłość kolejnej płycie zespołu. Drugie miejsce w rankingu przypadło kapeli Pavulon Twist, która tak po prawdzie to więcej ma wspólnego z The Shadows niż z psycho, ale z instrumentami radzi sobie w sposób wyborny i co więcej dysponuje bardzo dobrym wokalistą, co wyróżnia ją z grona prezentowanych grup. Bóg raczy jednak wiedzieć, czemu śpiewak ów produkuje się w języku rosyjskim, bo o ile na angielski można byłoby przymknąć oko to tytuł płyty jednak zobowiązuje i póki co brzmi on “...over Poland”, a nie “...over Okręg Kaliningradzki”. Kolejni faworyci to De Tazsos, gdzie melodyjnej muzyce towarzyszy drapieżny wokal i punkowo-agresywny Buzz Astral. Z weteranów mamy tu “nieboszczkę” Partię (niestety w niezbyt sztandarowych numerach), podobnie jak ona nieistniejącą już Skarpetę i lekko nudnawy kawałek Stan Zvezdy dedykowany Jamesowi Deanowi. Pozostali wykonawcy to całkiem niezły Flymen, zahaczający o manierę dawnego Kryzysu Plastic Stars, bardzo motoryczny, choć tylko instrumentalny 150 Watts i największe rozczarowanie, czyli infantylny The Obibox. Jak zapewne większość uważnych obserwatorów zauważyła w zestawie zabrakło (z pozamuzycznych względów) The Robotix, bez których obraz polskiego sajko i rockabilly jest niepełny, ale ufajmy, że następna część cyklu tę lukę wypełni, a w międzyczasie kilku wykonawców z pierwszej edycji doczeka się już być może swoich dużych płyt. (Andrzej Kuspiel)

(Jimmy Jazz Records, P.O. Box 184, 71-507 Szczecin 5, Poland)