 |
| |
Polska północna w systemie obronnym kraju w latach 1918−1926
Autor: Wiesław B. Łach
Ilość stron: 499
Ksiązka jest nowa i nieużywana
Monografia Wiesława B. Łacha ma charakter pionierski. Autor przedstawił w niej temat pomijany do tej pory w badaniach z zakresu wojskowości - rolę Polski północnej
w systemie obronnym II Rzeczypospolitej w latach 1[zasłonięte]918-19.
Północną rubież II Rzeczypospolitej tworzyły: Pomorze Gdańskie z dostępem do Morza Bałtyckiego, graniczące z Pomorzem Zachodnim, Wolnym Miastem Gdańskiem i Prusami Wschodnimi, północne Mazowsze wraz z częścią północno-zachodniego Podlasia, również sąsiadujące z Prusami Wschodnimi, oraz Wileńszczyzna granicząca z Litwą i Łotwą. Wyodrębnienie tego obszaru z systemu obronnego państwa autor uzasadnił jego rolą strategiczno-
-operacyjną wynikającą z przebiegu granic i relacji z sąsiadami, które w analizowanych latach budziły niepokój.
Praca ma układ problemowo-chronologiczny. Składa się z siedmiu rozdziałów. Punkt wyjścia do rozważań stanowi ocena geopolitycznego położenia Polski po odzyskaniu niepodległości w roku 1918. Autor przedstawił także poglądy ówczesnych teoretyków wojskowych na temat wojny oraz opis prowadzonych w latach 1[zasłonięte]921-19 prac nad wielopłaszczyznowym planem wojennym. W rozdz. II opisał m.in. aspekty rewindykacji Pomorza, scharakteryzował znaczenie Wolnego Miasta Gdańska dla militarnej pozycji Polski nad Bałtykiem oraz wykazał wpływ plebiscytów na Powiślu, Warmii i Mazurach na polską politykę wobec Prus Wschodnich. Szczegółowo opisał również polsko-litewski konflikt graniczny, którego rezultatem było przyłączenie Wileńszczyzny do Polski. Rozdział III zawiera wojskowo-geograficzną charakterystykę: polskiej części Pomorza, północnego Mazowsza, obszaru wileńsko-suwalskiego, Prus Wschodnich, Litwy i Łotwy. Logicznym następstwem tak zaplanowanego wywodu jest prezentacja systemu militarnego potencjalnych przeciwników II Rzeczypospolitej oraz opis roli Prus Wschodnich w niemieckich planach wojennych w rozdz. IV. Następnie Wiesław B. Łach rzetelnie opisał: operacyjne wykorzystanie północnego sektora Polski - m.in. studia, koncepcje inspektorów armii i dowódców okręgów korpusów (rozdz. V) oraz rozwiązania teoretyczne dotyczące systemu osłony i obrony analizowanego obszaru Polski, fortyfikacje Pomorza, Mazowsza i Wileńszczyzny (rozdz. VI). W rozdz. VII autor przedstawił złożony proces tworzenia formacji granicznych oraz systemu zabezpieczenia granicy północnej.
Dużym atutem monografii jest fakt, że oparto ją przede wszystkim na materiałach źródłowych. Kwerenda obejmowała archiwa krajowe i zagraniczne. Tekst uzupełniają 63 szkice i zdjęcia oraz 24 tabele, dzięki którym treść poszczególnych rozdziałów jest lepiej udokumentowana, a percepcja całej książki - łatwiejsza
|
|
|
|
|
|
