Przedmiotem licytacji jest unikatowa publikacja:
POEZYE KATULLA
przekładał Jan Czubek
Ilustracye Włodzimierza Tetmajera
wyd Anczyca i Spółki 1898 rok
TWARDA OPRAWA INTROLIGATORSKA
stan oceniamy na DOBRY ( biorąc pod uwagę wiek
Rogi lekko pozaginane, przetarcia krawędzi, kartki lekko pożółkłe
W tekście NIE MA notatek
Minimalne i śladowe przybrudzenia
Miejscowe niewielkie przybrudzenia
Dla wszystkich chętnych doślemy dodatkowe zdjęcia
Trzy realne zdjęcia poniżej
W Warszawie oraz w Olsztynie istnieje możliwość odbioru osobistego.
tel: 507 [zasłonięte] 845
Opis:
Gaius Valerius Catullus (urodzony pomiędzy 87 a 82 p.n.e. – zmarł nie wcześniej niż w 54 p.n.e. i nie później niż w 32 p.n.e.), poeta rzymski pochodzący z Werony, należący do grupy neoteryków, jedyny ich przedstawiciel, którego utwory zachowały się w większej liczbie.
Narodziny i śmierć poety datuje się różnie. Św. Hieronim przekazuje informację, że Katullus zmarł w 57 p.n.e. w wieku 30 lat. Niestety, data śmierci tu podana jest na pewno błędna, gdyż w utworach Katullusa znajdują się np. aluzje do drugiego konsulatu Pompejusza oraz portyku Pompejusza, budowli oddanej podczas tegoż konsulatu, w r. 55 p.n.e.. Kłopot w tym, że skoro podana przez św. Hieronima data śmierci jest błędna, to znaczy, iż któraś z pozostałych dwóch liczb - tj. wynikająca stąd data narodzin poety lub wiek, w jakim zmarł - też jest nieprawidłowa; nie wiadomo tylko, która.
Na ogół przyjmuje się, że Hieronim musiał pomylić konsulów roku 87 p.n.e. (Lucjusza Korneliusza Cynnę i Gnejusza Oktawiusza) z jakąś inną parą konsulów; najczęściej wymienia się tu parę Lucjusz Korneliusz Cynna / Gnejusz Papiriusz Karbo (84 p.n.e.) lub Gajusz Mariusz / Gnejusz Papiriusz Karbo (82 p.n.e.). Według tych hipotez Katullus zmarł w wieku 30 lat w roku 54 lub 52 p.n.e.
Na podstawie analizy twórczości niektórzy uczeni sądzą, iż poeta żył jeszcze w roku 47 p.n.e. W każdym razie Korneliusz Nepos w napisanym w 32 r. p.n.e. Żywocie Attyka wymienia Katullusa i Lukrecjusza jako zmarłych.
Twórczość Katullusa była wysoko ceniona w okresie od I w. p.n.e. do II w. n.e. Potem, w miarę upadku kultury starożytnej, poeta popadał w zapomnienie.
Zbiór, którym dysponujemy, zawiera sto kilkanaście (ok. 116) drobnych utworów, o objętości od 2 do 408 wersów. Tematyka jest mieszana i waha się od zjadliwej inwektywy politycznej, poprzez mniej lub bardziej obsceniczne fraszki aż do wyrafinowanych erotyków i ckliwych obrazków z życia zakochanych. Obsceniczne słownictwo niektórych wierszy było powodem tego, że aż do niedawna opuszczano je w tłumaczeniach lub znacznie łagodzono.
Oddzielny rodzaj stanowią epitalamia (czyli pieśni weselne) oraz tzw. epylia, czyli dłuższe, obejmujące do kilkuset wersów utwory na tematy mitologiczne (Attis, Wesele Peleusa i Tetydy, przekład wiersza Kallimacha pt. Warkocz Bereniki itd.).
