Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

Podręczny słownik kolaborantów w II Rzeczpospolite

28-01-2012, 0:24
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Aktualna cena: 25 zł     
Użytkownik eLGie
numer aukcji: 2058318639
Miejscowość Warszawa
Wyświetleń: 9   
Koniec: 25-01-2012 15:28:48
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

Tytuł: Podręczny słownik kolaborantów w II Rzeczpospolitej. Wrzesień 1939 – lipiec 1941 w radzieckiej strefie okupacyjnej.
Autor: Jan Marszałek.
Wydawca: Polska Oficyna Wydawnicza (POW), brak miejsca i roku wydania (Warszawa 2001?). 192 strony, mapka - plan fragmentu Warszawy w którmym prowadziło walkę VII Zgrupowanie A.K. na wewnętrznej stronie tylnej okladki, oprawa miękka, format 16,5x23,5 cm. Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki – poza tym stan OK.

Opis: Col-laboro - kolaborować, w języku łacińskim ma dwa znaczenia: 1. wspólnie cierpieć, męczyć się, trudzić, 2. współpracować, usilnie starać się. Autorzy Słowniku Języka Polskiego, który ukazał się na początku XX wieku [1902 r.] tak też ów termin rozumieją: Kolaborator - współpracownik, nauczyciel podrzędny [colaborauter]. Kolaboranctwo -współpracownictwo. Kolaborować - być czyimś współpracownikiem, pracować wespół z kimś, współpracować. Widzimy z powyższego, że słówka „kolaboracja”, „kolaborant” - nie mają negatywnego zabarwienia. Używano ich w stosunku do osób z kimś współpracujących. Dopiero II wojna światowa nadaje słowom „kolaboracja”, „kolaborant” - skrajnie negatywny odcień. Od 1939 roku słowo „kolaboracja”, w tym powszechnym odczuciu i rozumieniu kojarzone jest ze współpracą z okupantem, z wrogiem narodu i państwa. W naszym przypadkiem wrogiem Narodu Polskiego i Państwa Polskiego.
Zaś „kolaborant” - to ktoś taki, kto współpracuje z okupantem przeciwko swemu państwu (narodowi) i obywatelom tegoż państwa, co równoznaczne jest ze zdradą swego państwa i zdradą jego obywateli. W przypadku Polski, w latach 1[zasłonięte]939-19, „kolaboracja” obywateli polskich z III Rzeszą Niemiecką i z Sowietami była potępiana i karana przez 1. emigracyjny rząd polski w Londynie, 2. przywódców politycznych i wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego, 3. Naród Polski. Trzeba przy tym cały czas pamiętać, że II Rzeczpospolita w świetle prawa polskiego i międzynarodowego cały czas istniała, miała swój emigracyjny rząd, jego Delegaturę w Polsce oraz była wciąż uznawana przez większość państw świata. Ten szczegół musimy mieć na uwadze rozpatrując kolaborację w Polsce w latach 1[zasłonięte]939-19, w tym także i kolaborację w radzieckiej strefie okupacyjnej w latach 1[zasłonięte]939-19.
Najpierw była tajna kolaboracja z ZSRR i Rzeszą Niemiecką mniejszości narodowych żyjących w II Rzeczpospolitej Polskiej w latach 1918 -1939 - Musimy pamiętać także i o tym, że ta „kolaboracja”, czyli „współpraca” - dodajmy w tym miejscu - tajna współpraca obywateli II Rzeczpospolitej narodowości niemieckiej, ukraińskiej, białoruskiej i żydowskiej, z rządami Niemiec i Rosji Sowieckiej, istniała od chwili powstania II Rzeczpospolitej [11 listopada 1918 roku], ba, zarówno w Niemczech jak i ZSRR, powołano arcytajne specjalne ośrodki dywersyjno - szpiegowskie, gdzie w ciągu 20 lat masowo szkolono kolaborantów - dywersantów, którzy niezwykle skutecznie szkodzili Państwu Polskiemu i jego obywatelom. Kolaboranci - dywersanci wywodzili się najczęściej z mniejszości narodowych mieszkających w Polsce: Niemców, Ukraińców, Białorusinów, Żydów, którzy wykonując rozkazy Berlina i Moskwy, dążyli do likwidacji „Wersalskiej Polski”; ów cel strategiczny - zniszczenie Państwa Polskiego, stawiali sobie, zarówno sowieci w Moskwie, jak i politycy w Berlinie... - Polecam!