OLBRACHT ŁASKI - Bigamista Pokutnik Emigrant Zdrajca

Ryszard Zieliński i Roman Żelewski

Olbracht Łaski Od Kieżmarku do Londynu

Czytelnik Warszawa 1982

Spis rzeczy

• Prolog 5
• Od kołyski do ołtarza 11
• Wyprawa po koronę 21
• Posag 35
• Nieco wojny, modlitw i polityki 43
• Pierwsze bezkrólewie 58
• Paryż 70
• Nieugięty bigamista 85
• O najwyższą stawkę 100
• Emigrant 119
• Pokutnik z fantazją 134
• Ku podziwowi Anglików 145
• Procesy i seanse 160
• Odbicie od dna 179
• Wśród Szwedów, Gotów i Wandalów 197
• Mocne, końcowe akordy 206
• Podzwonne 218
• Tablica genealogiczna 226
• Noty personalne do tablicy genealogicznej . . . 227
• Hospodarowie mołdawscy z doby życia Olbrachta Laskiego 233
• Podstawowa literatura 234

Uczeni i poeci widzieli w nim hojnego mecenasa i wybitnego humanistę. Wielu rodaków zarzucało mu zdradę ojczyzny, inni sławili jego męstwo i talenty wojskowe. Z jego usług korzystali Habsburgowie, Walezjusze i Stolica Apostolska; Elżbieta I przyjmowała go w Londynie jak najdostojniejszego gościa, ale król Stefan Batory i kanclerz Jan Zamoyski nigdy mu nie zaufali. Olbracht Łaski zdobywał fortuny i tracił je w oszałamiającym tempie. Pretendował do mołdawskiego tronu i imał się rozboju. Gorliwy katolik, przyjaciel nuncjuszy, nie zawahał się popełnić... bigamni, z zamiłowaniem zajmował się alchemią.

Kim był naprawdę? Wielkim renesansowym mężem stanu czy angielskim szpiegiem Człowiekiem przerastającym swe otoczenie czy pozbawionym skrupułów spryciarzem? Hojnym opiekunem artystow czy bezmyslnym utracjuszem? Oto pytania, na które starają się odpowiedzieć autorzy, ukazując postać Olbrachta Łaskiego na tle epoki, kolejnych okresow bezkrolewia w Polsce, na tle oby czajow renesansowej Europy