Mięta jest rośliną stosunkowo młodą, pojawiła się w końcu XVII wieku jako wynik krzyżówkimiędzygatunkowej w południowej Anglii. Rośliny o podobnym działaniu znane były już w starożytnej Grecji. Mięta jest uprawiana w całej Europie, a także w Ameryce Północnej i w Afryce. Inne nazwy: miętkiew, miętkiewka. Miętę pieprzową można odróżnić od innych gatunków po smaku. Po zgryzieniu liści mięty pieprzowej mamy w ustach uczucie chłodu. Liście mięty i ulistnione szczyty pędów należy zbierać w czerwcu, gdy pojawią się pąki kwiatowe, ale zanim jeszcze mięta zakwitnie. Pędy ścinamy zostawiając ok. 5-10 cm łodygę, nad ziemią. Suszenie powinno odbywać się w miejscach przewiewnych, ocienionych. Ususzone liście należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pudełkach. Dla celów leczniczych należy wybierać liście zdrowe, bez śladów rdzy i szkodników. Liście mięty zawierają olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest mentol, a ponadto garbniki, goryczki, kwasy organiczne i sole mineralne. Warunki uprawy Wysiew nasion w kwietniu pod osłonami lub w maju do gruntu, rozsadę wysadza się jesienią w rozstawie 30x30 cm. Zastosowanie Roślina przyprawowa której świeże lub suszone liście są dodatkiem do sałatek, dań warzywnych lub mięsnych. Napar z liści jest zalecany jako orzeźwiający napój podczas upałów, działa korzystnie przy zaburzeniach i schorzeniach wątroby. Mięte można uprawiać w doniczce na parapecie okiennym.