Jest rośliną dwuletnią lub byliną. W pierwszym roku wyrasta bardzo bogata rozeta liści oraz grube kłącze z licznymi korzeniami, tworząc tak zwaną brodę, najważniejszą część stanowiącą o wartości danej rośliny. W drugim roku wyrasta silna, prosto wzniesiona i bruzdowana łodyga, dołem lekko owłosiona, wyżej naga i wyrastająca do 2 metrów wysokości, a zakończona baldachokształtnym kwiatostanem, złożonym z drobnych, białych, bladoróżowych lub czasem lekko fiołkowych kwiatów o słodko-miodowym zapachu. Liście dolne ogonkowe, nieparzystopierzastodzielne, o blaszkach owalnych, brzegiem ząbkowanych, zaś środkowe i górne siedzące, pierzastodzielne i równowąskie. Korzeń kozłka lekarskiego działa uspokajająco na cały układ nerwowy, rozkurczowo, przeciwepileptycznie, znosi wzdęcia, nadmierną fermentację i dolegliwości tego układu, zwłaszcza pochodzenia nerwicowego. Surowca tego używa się w postaci naparu, a najczęściej w postaci nalewek (krople walerianowe) lub innych gotowych preparatów i mieszanek ziołowych.