Krzewinka (zimotrwała). Wysokość: 20 - 140 cm. Łodyga: czterokanciasta, silnie rozgałęziona, drewniejąca w drugim roku wegetacji. Kwitnienie : sierpień-wrzesień, kwiaty niebieskie, szafirowe lub liliowe zgrupowane po jednej stronie łodygi. Liście lancetowate, owłosione, ciemnozielone. Roślina ta o bardzo wdzięcznej nazwie ”józefek” jest silnie aromatyczna, o przyjemnym miodowym zapachu. Stąd też jest uwielbiana nie tylko przez pszczoły, ale także przez mniej pożądanych gości np. mszyce i mączliki. Znaczenie lecznicze mają liście i kwitnące wiechy. Wysiewa się w marcu - kwietniu, ale bardziej pospolitą metodą jest dzielenie kęp i sadzonkowanie. Hyzop uprawia się w domu, rośnie ładnie i szybko bez większych problemów. Na zimę ścinać 20 cm nad ziemią. Oczywiście można też sadzić go do gruntu, ale tylko w miejscach o dość łagodnych zimach, gdyż lubi wymarzać. Józefek potrzebuje pełne słońce i alkaliczną, lekką glebę. Nawozić jej nie trzeba zbyt często, najlepiej nawozami naturalnymi. Zbiór główny liści może mieć miejsce non stop, a kwitnące szczyty w początkowej fazie kwitnienia. Głównymi składnikami chemicznymi hyzopu są olejki eteryczne (pinen, pinokamfen, cyneol) oraz związki trójterpenowe i garbniki. Szczyty stosuje się w nieżytach górnych dróg oddechowych, zaburzeniach trawienia i braku łaknienia .