Odznaka- tarcza naramienna za walki pod NARVIKIEM

NARVIKSCHILD 1940 

 
Tarcze naramienne pojawiły się w WH w roku 1940. Po kampanii w Danii i Norwegi. Mowa tu o tarczy Narviku. Tarcza Narwiku została zatwierdzona 19 sierpnia 1940 roku. Tarczę tę na mocy rozkazu A.H. nadawał każdorazowo dowódca "Grupy Narvik" gen.płk Eduard Dietl. 
Osobami uprawnionymi do noszenia odznaczenia były osoby, które w czasie od 9 kwietnia 1940 do 9 czerwca, 1940 przez co najmniej 24 godziny na lądzie lub morzu były pod rozkazami dowództwa "Grupy Narwik". Obligatoryjnie odznaczenie było przyznawane wszystkim poległym, zmarłym z ran lub zaginionym uczestnikom walk w ramach, ww. grupie. 

Termin nadawania odznaczeń zamknął się datą 31 stycznia 1942(!) roku. Ponieważ w początkowym okresie przyznawania wystąpiły problemy z dostarczeniem samego odznaczenia pierwsze nadania ograniczały się jedynie do dyplomu nadania(formatu A5). Dość ciekawe wydaje się to, że przyczyną opóźnień było utknięcie transportu 10 000 sztuk srebrnej tarczy w zamarzniętym porcie w Szczecinie. 
Poza wyżej wspomnianą tarczą koloru srebrnego była również tarcza złota. Tą nadawano uczestnikom walk służącym w Kriegsmarine i Luftwaffe. 

Tarcza Narvikschild została nadana w 8577 przypadkach, z czego najwięcej: 
Heer: 3 Dywizja Górska 2338 nadań; 
Krigsmarine: Załogi niszczycieli 2621 nadań; 
Luftwaffe: Załogi latające 1309 nadań; 
Strzelcy spadochronowi 756 nadań; 

Złota odznaka strzelca spadochronowego, wersja dla żołnierzy Luftwaffe, elitarnej formacji spadochronowej Zielone Diabły

1 kwietnia 1935 roku oddział "Landespolizeigruppe General Goring" został przemianowany na "Regiment General Goring" i włączony w struktury Luftwaffe 23 września 1935 r. Część tej jednostki ( I.Jager-Bataillon/RGG I 15.Pionier-Kompanie/RGG ) została w styczniu 1936 przeniesiona do Doberitz w celu odbycia przeszkolenia spadochroniarskiego. Właśnie te oddziały jako kadra dowódcza stały się  zalążkiem przyszłych niemieckich oddziałów skoczków spadochronowych, tworząc już w marcu 1938 nowy rodzaj sił zbrojnych. Aby wyróżnić spośród całej reszty żołnierzy Luftwaffe te elitarne jednostki Reichsminister der Luftwaffe oraz Naczelne Dowództwo ustanowiło 5 listopada 1936 roku Odznakę Strzelca Spadochronowego ( "Verordnungsblatt" [16 Nov/n475[zasłonięte]612] ).

Odznaki bardzo ładnie wykonane, wierne repliki, idealnie nadają się do rekonstrukcji historycznych lub do uzupełnienia kolekcji.

Aukcja nie ma charakteru propagowania ideologii nazistowskiej