Leon Wyczółkowski urodził się 11 kwietnia 1852 roku, zmarł 27 grudnia 1936 roku. Był uczniem Aleksandra Kamińskiego, Rafała Hadziewicza, Wojciecha Gersona i Jana Matejki. Studiował również w Monachium, w latach 1878 i 1889 wyjeżdżał do Paryża.

Początkowo malował sceny rodzajowe o tematyce salonowo-buduarowej i liczne portrety, również obrazy religijne. W latach 1883 - 1893 artysta przebywał na Ukrainie, gdzie malował obrazy pełne światła i koloru ukazując codzienne życie ludzi połączonych z otaczającą ich naturą, m.in. "Kopanie buraków", "Orka", "Rybacy brodzący", "Świt", "Woły" czy "Głowa starca" (inna nazwa to "Studium głowy wieśniaka"). Obrazami z okresu ukraińskiego zapewnił sobie sławę wykraczającą daleko poza granice ziem polskich.

 

Opinię krytyków sztuki dobrze oddają słowa Eligiusza Niewiadomskiego, mówiące, iż obrazy Wyczółkowskiego "zdradzają wybitnego kolorystę, szukającego zadań czysto malarskich". Dalej pisze "Jego rybacy w czerwonym blasku zachodu płoną po prostu na tle sinej cichej wody, albo zielonkawego, nasyconego złotem nieba. Niebieskie, sine, liliowe refleksy od strony cienia, cudownie dopełniają śmiałą czerwień świateł i zamieniają malowidło w życie samo, ociekające gorącą purpurą zachodu".