Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

Miles Davis IN A SILENT WAY Blu-specCD JAPAN

20-01-2012, 17:19
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 149 zł     
Użytkownik koszur
numer aukcji: 2000254050
Miejscowość Szczecin
Wyświetleń: 8   
Koniec: 14-01-2012 19:28:28

Dodatkowe informacje:
Stan: Nowy
Opakowanie: w folii
Liczba płyt w wydaniu: jedna
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha


Miles Davis - Blu-specCD - JESZCZE BLIZEJ ORYGINALU!
In A Silent Way
 Nośnik  Wydawca Cena   Waluta
 Blu-specCD  SONY (Japan) 149   PLN

  Opis albumu

>>> Większa okładka A <<<


Listening to Miles Davis' originally released version of In a Silent Way in light of the complete sessions released by Sony in 2001 (Columbia Legacy 65362) reveals just how strategic and dramatic a studio construction it was. If one listens to Joe Zawinul's original version of "In a Silent Way," it comes across as almost a folk song with a very pronounced melody. The version Miles Davis and Teo Macero assembled from the recording session in July of 1968 is anything but. There is no melody, not even a melodic frame. There are only vamps and solos, grooves layered on top of other grooves spiraling toward space but ending in silence. But even these don't begin until almost ten minutes into the piece. It's Miles and McLaughlin, sparely breathing and wending their way through a series of seemingly disconnected phrases until the groove monster kicks in. The solos are extended, digging deep into the heart of the ethereal groove, which was dark, smoky, and ashen. McLaughlin and Hancock are particularly brilliant, but Corea's solo on the Fender Rhodes is one of his most articulate and spiraling on the instrument ever. The A-side of the album, "Shhh/Peaceful," is even more so. With Tony Williams shimmering away on the cymbals in double time, Miles comes out slippery and slowly, playing over the top of the vamp, playing ostinato and moving off into more mysterious territory a moment at a time. With Zawinul's organ in the background offering the occasional swell of darkness and dimension, Miles could continue indefinitely. But McLaughlin is hovering, easing in, moving up against the organ and the trills by Hancock and Corea; Wayne Shorter hesitantly winds in and out of the mix on his soprano, filling space until it's his turn to solo. But John McLaughlin, playing solos and fills throughout (the piece is like one long dreamy solo for the guitarist), is what gives it its open quality, like a piece of music with no borders as he turns in and through the commingling keyboards as Holland paces everything along. When the first round of solos ends, Zawinul and McLaughlin and Williams usher it back in with painterly decoration and illumination from Corea and Hancock. Miles picks up on another riff created by Corea and slips in to bring back the ostinato "theme" of the work. He plays glissando right near the very end, which is the only place where the band swells and the tune moves above a whisper before Zawinul's organ fades it into silence. This disc holds up, and perhaps is even stronger because of the issue of the complete sessions. It is, along with Jack Johnson and Bitches Brew, a signature Miles Davis session from the electric era. — Thom Jurek (AMG)

 

Specjaliści rozwiną wszelkie utensylia, zbudują okopy, zgromadzą argumenty a nad ich napakowanymi dynamitem głowami powiewać będzie sztandar: DOBRE TYLKO TO, CO ZNAMY, MAMY I JUŻ.
A tymczasem świat gna do przodu, prześciga się w poszukiwaniu drogi do Edenu, do świata muzyki prawdziwej.
Pozwólmy więc tym dynamitogłowym zacietrzewieńcom wieść ich buńczuczne spory - a sami - po prostu posłuchajmy.
By jednak nie wyjść na całkowitych ignorantów - ograniczmy się do kilku faktów:

    1. tradycyjna płyta (jej glass master) tworzona jest przy użyciu czerwonego lasera. Jego światło jest szerokie, niezbyt skoncentrowane i "wycina" na płycie rowki "od miedzy do miedzy"

  • 2. technologia Blu-specCD bazuje na laserze niebieskim, a wiec zdecydowanie skoncentrowanym, precyzyjnym, gęstym. Rowek "wykuwany" tym laserem jest kilkakrotnie węższy od tradycyjnego, a informacje o dźwięku są zapisane precyzyjnie, skrupulatnie, jak u najlepszego księgowego. Poza tym - laser niebieski zapisze na płycie kilkakrotnie więcej informacji niż laser czerwony.

      Poniżej dwa obrazki "jednej informacji" - dwa kratery: ten z lewej - zrobiony laserem czerwonym a prawy - niebieskim. Lewy - jak nieboże, uklejaniec pierogowy, niekształtny i zwichrowany; prawy - jak z bicza strzelił - poza jakąkolwiek geometryczną niepełnosprawnością.

      Widać?

      **

      Z lewej strony na górnych i dolnych schematach - kształt i charakterystyka informacji zapisanej metodą tradycyjną; po prawej stronie - w technologii Blu-specCD.

      **

      Pewnie, że widać.
      Informacje zapisane na ścieżce laserem czerwonym to jak zupa jarzynowa, przy czym każdy jej składnik na osobnym talerzu i łyżką zbierając je w całość - doświadczamy błogiego uczucia nasycenia. Zupa z lasera niebieskiego - ech! - z jednego garnka, ze wszystkimi składnikami razem, w ich zawiłej, asocjacjo-homogenizacji. I jeden talerz.
      Które zatem danie Państwu podać?

      Nakład pierwszej parii Blu-specCD – jak przysłało na Japończyków - DRASTYCZNIE LIMITOWANY. Wiele z tytułów, które znajda Państwo poniżej – jest już niedostępnych. Nasze zasoby – z racji ogromnego Państwa zainteresowania tą nową technologią – coraz mniejsze.
      Zapraszam więc – kto pierwszy – ten zdąży. Niemal pewne jest, że poniższe tytuły już przeszły do HISTORII i nie pojawią się w kolejnych dostawach!

      I najważniejsze - te płyty nie mają nic wspólnego z płytami Blu-ray! Do ich odczytu nie trzeba żadnych specjalnych czytników. Są akceptowane przez wszystkie typy odtwarzaczy CD! One są jedynie tworzone przy użyciu technologii wykorzystywanej do produkcji Blu-ray!

  Utwory
1. Shhh/Peaceful (Davis) - 18:16
2. In a Silent Way/It's About That Time (Davis/Zawinul) - 19:52
  Dodatkowe informacje
1969
  Wykonawcy
Miles Davis - Trumpet
Herbie Hancock - Piano (Electric)
Dave Holland - Bass
John McLaughlin - Guitar, Guitar (Electric)
Wayne Shorter - Sax (Soprano), Sax (Tenor)
Tony Williams - Drums
Joe Zawinul - Organ, Piano (Electric)
Chick Corea - Piano (Electric)

© Produkt oryginalny