Metroid Prime to gra, która przedstawia akcje z widoku z oczu. Ten fakt już niezaprzeczalnie kojarzy się z gatunkiem strzelanin FPP. I Metroid Prime nią jest, ale nie do końca.

Fabuła nie jest najmocniejszym punktem Metroida; bohaterką Samus, ubrana w nowoczesny kombinezon bojowy zmierzy się z Kosmicznymi Piratami i złowrogimi kreaturami, zamieszkującymi planetę, która przyjdzie nam zwiedzać (zresztą nie tylko ja). Samus robi ogromny użytek ze swojego wyposażenia. Rodzaj broni jest tylko jeden, za to rodzajów pocisków – już dużo więcej. A ich zastosowanie w walce jest naprawdę różnorodne; zresztą jak się przekonacie, działko przyda się nie tylko w tym elemencie. Lokacje w Metroidzie są bardzo klimatyczne – czy to poruszamy się we wnętrzu bazy orbitalnej, czy tez w zapomnianej budowli na powierzchni planety, czegoś na wzór świątyni Inków. Widać doskonałą architekturę pomieszczeń, dbałość oto, by gracz bez problemu się orientował, w jakim miejscu się znajduje, bowiem każda plansza jest bardzo specyficzna i ma swoje charakterystyczne elementy. W grze nie przyjdzie nam tylko strzelać – po części Metroid Prime jest przygodówką i to bardzo udana. Jest sporo zagadek, pomysłowych puzzli, czy elementów na wykorzystanie kuli. A właśnie – Samus potrafi zwijać się w błyszczącą kule a wtedy widok przechodzi płynnie na „trzecia osobę” (czyli ukazuje akcje zza kuli, którą się poruszamy). To bardzo ważny element gry, ponieważ w wiele miejsc dostaniemy się tylko w takiej formie. Dodajmy, ze fizyka podczas toczenia się jest pierwszej klasy. W Metroidzie często będziemy musieli zwiedzać dane plansze po kilka razy, ponieważ programiści udostępnili graczowi sporo upgrade’ów czy to dla kuli czy dla działka i nieraz dopiero po jakimś czasie wykorzystamy w konkretnym miejscu potrzebna umiejętność. Z pomocą jednak przychodzi wspaniale opracowana mapa i wspomniana już bardzo udana architektura pomieszczeń. Gra oferuje doskonałą oprawę AV, atakując głównie różnorodnymi teksturami, ogromna ilością szczegółów otoczenia i specyficzna, nieco komiksowa kolorystyka. Same superlatywy. I nic w tym dziwnego, ponieważ Metroid Prime można opisać właściwie tylko przy ich pomocy.