Śmierć, „tak trudna i tak łatwa”, śmierć zwyczajna, a zawsze niezwykła, wciąż wprawia umysły w osłupienie, którego nawet łzy nie są w stanie złagodzić. Ostateczne milczenie, którego nie sposób poznać ani pojąć, może jednak stać się przedmiotem decyzji w pełni przemyślanej, gdzie człowieczeństwo osiąga swój najwyższy wymiar. I choć chrześcijaństwo potępia ten czyn od czasów świętego Augustyna, w cywilizacji japońskiej, wprost przeciwnie, był on przez wieki udoskonalany.

Jakie pojęcie o współczesnym japońskim społeczeństwie może dać nam śmierć z wyboru, skoro ujmujemy ją tylko jako pewien syndrom, zagubiony w gąszczu statystyk? Lecz wszystko ma swój ciąg dalszy: badania socjologiczne dają początek badaniom genealogicznym. Należy zatem, na przestrzeni wieków, przemierzyć, jak powiada Nietzsche, „tę ogromną, rozległą a tak skrytą krainę moralności – moralności, która rzeczywiście istniała, rzeczywiście żyła”, badając rozmaite udokumentowane przypadki śmierci z wyboru w Japonii: jako apoteozę profesji wojownika, jako rodzaj buddyjskiego oderwania od rzeczywistości, jako zwornik systemu feudalnego, jako próbę na miarę miłości, jako pełną egzaltacji ofiarę, jako ostateczne ukrócenie rozpaczy. Za każdym razem wybór dobrowolnej śmierci daje obraz środowiska, które go uwarunkowało, i stopniowo naszym oczom ukazuje się cała japońska historia – w swoich sprzecznościach, zagubieniu i rozdarciu.

SPIS TREŚCI

Od Redakcji

Od Tłumacza

Rozdział I. "Harakiri" Katona

Rozdział II. Arytmetyka samobójstw

Rozdział III. Etapy suicydologii

Rozdział IV. Syndrom samobójstwa

Rozdział V. U zarania dziejów

Rozdział VI. Wykluczenie przemocy

Rozdział VII. Sztuka walki - sztuka umierania 

Rozdział VIII. Porzucenie ciała

Rozdział IX. Teatr okrucieństwa

Rozdział X. Kochać i umierać

Rozdział XI. Tradycja ofiary

Rozdział XII. Aż po otchłań

Rozdział XIII. profile nihilizmu

Rozdział XIV. Akt ostatni: Mishima

Glosariusz