Leonor Fini

du 22 novembre au 22 decembre 1978

Paris, 1978, Galerie Les Arts Plastiques Modernes

Str.: brak paginacji, 48 stron, wklejane reprodukcje, fotografia artystki Philippe Morillon, oprawa twarda, płócienna, 16 cm

Stan BDB. Tekturowe karty, prawdopodobnie ręcznie składane i klejone. Tłoczenie na grzbiecie.

Dedykacja i wpis artystki dla profesora Adama Schaffa.

Książka z księgozbioru profesora Schaffa,

Leonor Fini (ur. 30 sierpnia 1907, zm. 18 stycznia 1996) – argentyńska malarka surrealistyczna pochodzenia włoskiego.  Urodziła się w Buenos Aires w Argentynie, wychowywała się w Trieście we Włoszech. W wieku 17 lat przeniosła się do Mediolanu, a następnie do Paryża. Tam poznała: Paula Éluarda, Maxa Ernsta, Georges'a Bataille'a, Henri Cartier-Bressona, Pabla Picasso, André Pieyre de Mandiargues oraz Salvadora Dalí i jego żonę Galę.

Podróżowała po Europie samochodem Cartier-Bressona, który w czasie jednej z takich podróży wykonał słynne zdjęcie

Fini nago w basenie. Zdjęcie to sprzedano w 2007 za 305 000 dolarów (co jest ceną rekordową za jego pracę).

Była raz zamężna, na krótko, z Fedrico Venezianim. Od 1941 roku była związana z włoskim arystokratą, byłym konsulem w Monako Stanislao Leprim, który pod jej wpływem zajął się malarstwem surrealistycznym.

Od 1952 roku Fini związała się z polskim pisarzem i publicystą Konstantym Jeleńskim.

Od tego roku aż do śmierci Lepriego (1980) i Jeleńskiego (1987), mieszkali razem we troje w domu w Paryżu, prowadząc intensywne życie towarzyskie i obracając się wśród bohemy artystycznej.

Wszyscy troje byli biseksualni i prowadzili także dość swobodne życie seksualne, wchodząc w zewnętrzne związki.

Za namową Jeleńskiego Fini udostępniła Galerii Lambert (pomysłodawcą i założycielem był Kazimierz Romanowicz) listę adresów marszandów, kolekcjonerów, snobów i bywalców salonów oraz krytyków sztuki.