Wojna widziana z perspektywy antropologicznej i teoretyczno-medialnej. Fotografia, film, a od lat 60. także telewizja towarzyszyły wojnom i konfliktom zbrojnym przez cały XX wiek. Autorka opowiada o cechach spektaklu, jakim jest wojna prezentowana przez te media. Pamięć o wojnie sprowadza się często do kilku obrazów-ikon, oddających istotę zmagań zbrojnych. Za ikonami kryją się jednak problemy kulturowe dotyczące zaangażowania w konflikty, traktowania ludzkiego ciała itp. W książce ukazane są trudności z przyswojeniem obrazu godzącego w społeczne wyobrażenia na temat wojny, a także przemiany wzorców wojownika, żołnierza, bohatera.