Księga cudów przed ikoną Matki Bożej w Starym Korninie dokonanych

Do druku przygotował i wstępem opatrzył

Antoni Mironowicz

Format B5, str. 200

ISBN 83-[zasłonięte]009-0-4

Stan: bdb poza lekko zagiętym górnym rogiem na stronach 1-28.

Lata od 1707 do 1710 roku były na obszarze Wielkiego Księstwa Litewskiego okresem epidemii morowego powietrza. Przemarsz wojsk biorących udział w wojnie północnej znacznie rozszerzył liczbę zachorowań na terenie Podlasia i Grodzieńszczyzny. Epidemia zdziesiątkowała ludność wielu miast i wsi. W tak trudnym dla mieszkańców okresie odwoływano się do orędownictwa Matki Bożej. Rozwój kultu maryjnego na początku XVIII wieku należy łączyć z cudownymi objawieniami Najświętszej Marii Panny i z powstaniem wielu miejscowości pątniczych. Na Białostocczyźnie większość z nich powstała około roku 1710. Od tego roku datuje się początek bądź rozwój takich ośrodków kultowych, jak Piatienka k. Folwark Tylwickich, Święta Woda k. Wasilkowa, Knorydy, Krynoczka, Stary Kornin i św. Góra Grabarka. Historia tych ośrodków była związana z cudownymi objawieniami postaci Matki Bożej lub ikon z Jej wizerunkiem.

--- Antoni Mironowicz, O parafii kornińskiej, ikonie łaskami słynącej i księdze cudów, (fragment)

Spis treści

- Antoni Mironowicz - O parafii kornińskiej, ikonie łaskami słynącej i księdze cudów

- Źródło

- Indeks miejscowości