Autor: Soren Kierkegaard

Tytuł: Okruchy filozoficzne

Chwila

Wydawca: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988

Miejsce wydania: Warszawa

Seria: Biblioteka Klasyków Filozofii

ISBN: 830[zasłonięte]4019

Format: 130 x 190 mm

Ilość stron: 422

Oprawa: twarda z obwolutą

Waga: 0,49 kg

Stan ogólny: dobry +

Stan obwoluty: dobry 

Uwagi: obwoluta jest trochę wytarta i przedarta na krawędzi,

brzegi stron są lekko zakurzone

Opis merytoryczny książki:

Karol Toeplitz, filozof i tłumacz, we wstępie do „Okruchów filozoficznych” stwierdza, że autor książki kładzie główny nacisk na przekaz zapośredniczony, wyznacza rozumowi granice, wskazuje na jego słabości. „Okruchy…” posługują się przeto „egzystencjalną maieutyką”, której istota leży w tym, że człowiek po odrzuceniu wszelkich determinant społecznych (w tym roli tradycji) usiłuje wydobyć z siebie, podobnie jak to było zarysowane w filozofii Sokratesa, to wszystko, co dotyczy Boga i jego stosunku doń. „Egzystencjalna maieutyka” zajmuje się zatem konceptualizowaniem przeżyć tego, co subiektywne. Już z tego rodzi się określone egzystencjalne napięcie, objaśnia K. Toeplitz, zadaniem bowiem człowieka chcącego żyć według wymagań chrystianizmu jest przekazywanie w zreifikowanym i sfunkcjonalizowanym świecie wartości i treści, które z istoty swej są spoza tego świata. Proces werbalizacji tego, co niepowtarzalne (przede wszystkim przeżyć i paradoksów), a więc proces wewnętrznie sprzeczny, ma doprowadzić do odkrycia Boga w człowieku. „Dopiero immanencja Boga osobowego w człowieku jest ludzką, wszystko przenikającą i wszystko obejmującą osobowością […] Dopiero ta religia może się nazywać absolutnym objawieniem, w której Bóg występuje jako osoba, czyli w tej postaci, w jakiej jest sam przez się w swej nieskończonej istocie, gdy objawia się i wnika do świadomości człowieka”.

***