Zasadnicze zmiany w stosunku do poprzednich wersji to skrócenie lufy, zastąpienie kolby stałej kolbą składaną. Produkowany jest w kilku wersjach różniących się rodzajem mechanizmu spustowego, rodzajem łoża i komory zamkowej. Skrócenie lufy zmniejszyło zasięg skuteczny. Dodano szynę na górnej części broni, dzięki czemu można zdejmować rękojeść do przenoszenia broni i montować w jej miejscu różnego rodzaju celowniki optyczne lub kolimatorowe.

Początkowo M4 był używany przez żołnierzy jednostek specjalnych, z czasem stał się popularną bronią także w jednostkach zwykłej piechoty, jako uzbrojenie młodszych oficerów, obsług broni ciężkiej i coraz częściej szeregowych żołnierzy. M4 stał się także następcą pistoletów maszynowych M3 używanych przez załogi czołgów M1 Abrams.

Pierwsza wersja M4, mogła podobnie jak M16A2 strzelać ogniem pojedynczym i seriami trzystrzałowymi, później rozpoczęto produkcję wersji M4A1 mogącej strzelać seriami o dowolnej długości. W chwili obecnej najpopularniejsza jest wersja M4A1 R.I.S. z czterema szynami Picatinny do montażu dowolnego wyposażenia taktycznego, takiego jak: laserowe wskaźniki celu, oświetlenie taktyczne, strzelby taktyczne (XM-26 LSS, Remington 870 MCS), granatnik podwieszany M203, celownik optyczny lub kolimatorowy.

M4 jest używany między innymi przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, Siły Obronne Izraela, komandosów z SAS.

Polska jednostka specjalna Grom wykorzystywała jako podstawową broń cywilne klony kbk M4 czyli karabinki Bushmaster XM15E2S M4A3 i KAC SR-16 Carbine. Od 2008 roku są one zastępowane przez HK416[2]

żrudło wikipedia.pl

Replika M4 A1 została wykonana z elementów metalowych oraz z ABSu. Korpus, rękojeść, chwyt przedni i kolba zostały wykonane z ABSu. Lufa, przyrządy celownicze, spust zostały wykonane z metalu.