Zakład Narodowy im. Ossolińskich-1986
Trzechsetną rocznicę śmierci Jana Heweliusza Wydawnictwo „Ossolineum” upamiętniło wznowieniem książki ukazującej postać wybitnego polskiego astronoma jako uczonego-artysty. U podstaw wszelkiego poznania naukowego leży zdziwienie, czasem zachwyt. Ale umiejętność wyrażenia go w kategoriach zarówno naukowych jak i artystycznych nie jest zbyt częsta u badaczy. Heweliusz ją posiadał. „Wyjątkowość jego indywidualności polega na tym — pisze Autorka omawianej książki — że potrafił on nie tylko odbierać sam wrażenia estetyczne związane z poznaniem kosmosu, lecz również, jak nikt ze współczesnych mu astronomów, przekazywać je innym poprzez własnoręczne zanotowania obserwacyjne, poprzez niezwykłe i bogate ilustracje naukowe swoich dzieł.” Karolina Targosz wydobywa na jaw i analizuje elementy twórczości Heweliusza, które charakteryzuje pojęciami „konieczność” i „ozdobność” w konstrukcji instrumentów oraz „użyteczność” i „przyjemność” w pracach obserwacyjnych. Omawia też i interpretuje ryciny dekoracyjne z jego dzieł. I wreszcie przedstawia portrety samego astronoma. Czyni to wszystko w sposób przystępny i ciekawy, dzięki czemu jej książkę czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. A po przeczytaniu wie się, że skonstruowane przez Heweliusza przyrządy astronomiczne miały w równym stopniu znaczenie naukowe jak i artystyczne, że licznym ilustracjom astronomicznym Heweliusz potrafił nadać nieprzeciętne, a czasem nawet nowatorskie walory estetyczne, że wartości humanistyczne dzieła Heweliusza nieraz skuteczniej niż naukowe oparły się próbie czasu.
Drugie, poprawione wydanie książki Karoliny Targosz zostało bardzo starannie opracowane redakcyjnie i ukazało się w ładnej szacie graficznej. Znakomity tekst uatrakcyjnia wiele ilustracji będących głównie reprodukcjami z dzieł Heweliusza. Cennym dodatkiem jest chronologiczny wykaz ważniejszych publikacji astronoma, a także spis podstawowej literatury przedmiotu.
Tel-kon.0-503-[zasłonięte]-409
