J. WYSOCKI - MEDAL  POZNAŃ 1930 R.

OFERUJE PAŃSTWU MEDAL  OKOLICZNOŚCIOWY Z OKAZJI

PIERWSZEGO KRAJOWEGO KONGRESU EUCHARYSTYCZNEGO  W POLSCE

POZNAŃ

26 - 29 . VI.

1930 R

REWERS

JAM JEST CHLEB ŻYWOTA - JAN -VI - 48

SYGNOWANY J. WYSOCKI  ORAZ DODATKOWYMI GMERKAMI.(MENNICA PAŃSTWOWA)

ŚREDNICA 56MM X GR 4,5 MM

STAN WIDOCZNY NA ZDJĘCIACH

MEDAL WYKONANY Z BRĄZU

AUTENTYCZNOŚĆ PRZEDMIOTU GWARANTUJE W 100 %

Jan Wysocki (rzeźbiarz)

Jan Wysocki (ur. 7 lutego 1873 w Mysłowicach, zm. 3 października 1960 w Katowicach) – polski rzeźbiarz, medalier, malarz.

Był synem Antoniego i Marii Zuzanny z domu Popek. Ojciec był właścicielem stolarni. Do gimnazjum uczęszczał w Paczkowie. W 1893 roku wyjechał na studia malarskie do Monachium. Naukę kontynuował w Paryżu na akademii Juliena i Collarossiego. Od 1898 roku przebywał w Rzymie, gdzie studiował rzeźbę. Od 1901 roku, przez trzy lata mieszkał w Monachium, gdzie wystawiał swoje obrazy. W 1904 wyjechał do Katowic, gdzie założył prywatną szkołę sztuki oraz prowadził kursy rysunku w polskich gimnazjach w Sosnowcu i Bytomiu. Od 1908 roku przez dwa lata przebywał w Paryżu, gdzie wystawiał swoje prace medalierskie. Pod koniec 1910 roku przeniósł sie do Monachium. Podczas I wojny światowej walczył w armii niemieckiej na froncie włoskim. Po demobilizacji wrócił do Monachium, a w 1919 do kraju.

W 1920 roku objął stanowisko wicedyrektora i profesora Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy. W 1923 roku przeniósł się do Poznania, gdzie objął kierownictwo Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu.

W 1940 roku został wysiedlony z Poznania do Sosnowca. Przez okres okupacji pracował jako robotnik fizyczny oraz organizował tajne kursy z zakresu malarstwa i medalierstwa. Po wojnie zamieszkał w Katowicach, gdzie uczył w Liceum Plastycznym i na kursach w Wojewódzkim Domu Kultury. W 1956 roku otrzymał nagrodę plastyczną Katowic za całokształt pracy artystycznej. Zmarł w 1960 roku i został pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.

Twórczość

Na jego dorobek artystyczny składa się ponad 150 lanych medali, medalionów i plakiet. Inspirował się sztuką antyku i renesansu. Początkowo w twórczości artysty przeważały tematy fantastyczne oraz motywy z mitologii klasycznej. Po 1911 roku zajmował się głównie studiami portretowymi. Współpracował z Mennicą Państwową, która wybiła kilkanaście medali okolicznościowych według jego projektu.

Bibliografia

Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981, s. 853-854. ISBN 83-01-02722-3.

kliknij, aby powiększyćZdjęcia przedmiotu