WITAM MAM DO SPRZEDANIA IKONĘ PRZEDSTAWIA MATKĘ BOSKĄ TYCHWIŃSKĄ Z MODLITWĄ U DOŁU RZADKI TEMAT IKONA 100% ORYGINAŁ XIX WIEK IKONA POSIADA KOWCZEG PODKŁAD ZŁOTO TEMPERA WYMIARY IKONY BARDZO DOŻE 43/32/3 CM. JAK SĄ PYTANIA PROSZĘ DZWONIĆ +486[zasłonięte]29520 LUB [zasłonięte]@VP.PL ZOBACZ INNE MOJE AUKCJE OPIS IKONY Tychwińska Ikona Bogarodzicy/Tichwinskaja Ikona Bożijej Matieri/ Tychwińska Ikona Matki Bożej, jak mówi tradycja, została napisana przez ewangelistę Łukasza. Została wraz z Ewangelią i Dziejami Apostolskimi przekazana uczniowi ewangelisty - Teofilowi z Antiochii. Po jego śmierci ikonę przeniesiono do Jerozolimy, a w V w. do Konstantynopola. Umieszczono ją tam w cerkwi w Blachernach, od której otrzymała swą nazwę. W Bizancjum uważano ją za cudotwórczą. Była częstym źródłem uzdrowień. Przez nią Matka Boża udzielała pomocy podczas najazdów nieprzyjaciół. W 1383 r. ikona opuściła Konstantynopol i w tym samym roku objawiła się rybakom Ziemi Nowogrodzkiej. Ujrzeli ją jak w niezwykłym blasku płynie po wodach jeziora. Ikona zatrzymała się w końcu niedaleko miasta Tychwin. Unosząca się w powietrzu ikona opuściła się na ziemię. W tym miejscu zbudowano drewnianą cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej. Świątynię często trawiły pożary lecz zawsze ogień oszczędzał ikonę Bogarodzicy. Na początku XVI w. świątynię drewnianą zastąpiono kamienną. Wokół niej wkrótce powstał męski Monaster Tychwiński. Licznie przybywający do wspólnoty pielgrzymi często byli świadkami uzdrowień, szczególnie ludzi niewidomych. W latach 1[zasłonięte]613-16 monaster próbowały zająć wojska szwedzkie. W tym samym czasie pewnej pobożnej kobiecie o imieniu Marta, która wcześniej dzięki modlitwom przed świętą ikoną, odzyskała wzrok, objawiła się Matka Boża. Poleciła obnieść ikonę z procesją wokół murów monasteru. Gdy to uczyniono wróg w panice odstąpił od oblężenia. Wkrótce też przed kopią tej ikony został podpisany pokój ze Szwedami. W okresie rewolucji 1917 r. Tychwińska ikona została przeniesiona do Rygi, gdzie przebywała podczas okupacji niemieckiej, po czym została przewieziona do Chicago w USA. Ikona należy do najbardziej czczonych ikon w Rosji. Często wierni modlą się przed nią prosząc o zdrowie dla chorych dzieci. Święto Tychwińskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 26 czerwca/9 lipca.
Tychwińska Ikona Matki Bożej, jak mówi tradycja, została napisana przez ewangelistę Łukasza. Została wraz z Ewangelią i Dziejami Apostolskimi przekazana uczniowi ewangelisty - Teofilowi z Antiochii.
Po jego śmierci ikonę przeniesiono do Jerozolimy, a w V w. do Konstantynopola. Umieszczono ją tam w cerkwi w Blachernach, od której otrzymała swą nazwę. W Bizancjum uważano ją za cudotwórczą. Była częstym źródłem uzdrowień. Przez nią Matka Boża udzielała pomocy podczas najazdów nieprzyjaciół.
W 1383 r. ikona opuściła Konstantynopol i w tym samym roku objawiła się rybakom Ziemi Nowogrodzkiej. Ujrzeli ją jak w niezwykłym blasku płynie po wodach jeziora. Ikona zatrzymała się w końcu niedaleko miasta Tychwin. Unosząca się w powietrzu ikona opuściła się na ziemię. W tym miejscu zbudowano drewnianą cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej. Świątynię często trawiły pożary lecz zawsze ogień oszczędzał ikonę Bogarodzicy.
Na początku XVI w. świątynię drewnianą zastąpiono kamienną. Wokół niej wkrótce powstał męski Monaster Tychwiński. Licznie przybywający do wspólnoty pielgrzymi często byli świadkami uzdrowień, szczególnie ludzi niewidomych.
W latach 1[zasłonięte]613-16 monaster próbowały zająć wojska szwedzkie. W tym samym czasie pewnej pobożnej kobiecie o imieniu Marta, która wcześniej dzięki modlitwom przed świętą ikoną, odzyskała wzrok, objawiła się Matka Boża. Poleciła obnieść ikonę z procesją wokół murów monasteru. Gdy to uczyniono wróg w panice odstąpił od oblężenia. Wkrótce też przed kopią tej ikony został podpisany pokój ze Szwedami.
W okresie rewolucji 1917 r. Tychwińska ikona została przeniesiona do Rygi, gdzie przebywała podczas okupacji niemieckiej, po czym została przewieziona do Chicago w USA. Ikona należy do najbardziej czczonych ikon w Rosji. Często wierni modlą się przed nią prosząc o zdrowie dla chorych dzieci.
Święto Tychwińskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 26 czerwca/9 lipca.
Kowczeg – w ikonopisarstwie płytkie (do 5mm) wgłębienie w środkowej części przedniej strony deski. W języku cerkiewno-słowiańskim słowo kowczeg oznacza arkę i nawiązuje do Arki Przymierza. Wskazywać to ma na sakralny charakter samego obrazu jako pewnego rodzaju relikwii.
W kowczegu umieszczano zasadniczy obraz, a na skraju deski, zwanym polem ikony - małe sceny i postaci świętych lub napisy. Często też pole pozostaje puste, lub część obrazu wchodzi na nie z kowczegu (np: aureola). Niewielką krzywiznę pomiędzy polem ikony a kowczegiem, nazywa się łuzgą.
Istnieją dwie teorie pojawienia się kowczegu: estetyczna i "techniczna". Według pierwszej, pole ikony wizualnie odpowiada ramie, pogłębiony obraz oddzielony jest od otoczenia, kowczeg sprawia wrażenie "okna". Według teorii "technicznej" wgłębienie chroni deskę ikony przed deformacją wraz z upływem czasu a także pomaga przy nanoszeniu ostatniej, ochronnej warstwy olejnej.
Obecność, głębokość, wielkość i inne cechy kowczegu pozwalają stosunkowo dobrze oceniać datę powstania ikony. Dawne ikony praktycznie wszystkie miały kowczeg. W XIV i XV wieku, pole ikony było bardzo wąskie, od wieku XVI poszerza się, zaczyna występować także podwójny kowczeg. W wieku XVII zaczynają pojawiać się ikony bez kowczegu w formie wgłębienia, chociaż wciąż pole ikony oddzielone jest obwódką w innym odcieniu barwy. Od XVIII wieku następuje powrót do kowczegu, często jest on jeszcze bardziej podkreślany przez wstawianie ikony w bogatą, dekoracyjną ramę osłaniającą pole ikony.
W języku rosyjskim, kolekcjonerów ikon określa się czasem "kowczeżnikami" (ковчежники), ponieważ dla nie-specjalisty kowczeg stanowi najłatwiejszy i często jedyny sposób określenia wieku ikony a tym samym jej wartości.
